دانشنامه ساخت و ساز

مراحل اجرای نیلینگ در ساختمان

نیلینگ چیست؟

میخ کوبی دیواره ها اجرای نیلینگ به معنای تسلیح برجای توده خاک موجود با نصب میلگرد های فولادی (Nails) در فواصل نزدیک به هم در یک سطح شیبدار و یا در محل گودبرداری به صورت قائم و با اجرای از بالا به پایین (Top Down Construction) می باشد.

میلگردهای معمولا داخل گمانه هایی که در دیواره خاکی قرار می گیرند که به منظور جلوگیری از خوردگی میلگرد ها و انتقال مناسبتر نیروها بین خاک و میلگرد توسط دوغاب سیمان پر می شوند. روش نیلینگ یک مقطعع مسلح پایدار ایجاد می کند که توانایی نگهداری خاک پشت خود را دارند.

اجرای نیلینگ

روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد.

در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید. در سال های بعد نیز به مرور این تکنیک در سطح جهان گسترش یافت. در ایران نیز استفاده از روش نیلینگ در سال های اخیر توسعه چشمگیری یافته و یکی از کاربردی ترین روش ها به ویژه در ساخت و ساز های شهری می باشد.

از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.

 

مراحل اجرای نیلینگ

 

گودبرداری قبل از دراجرای نیلینگ

 

گودبرداری اولیه به اندازه ای انجام می شود که خاک بتواند بدون هیچ سازه نگهبانی بین ۲۴ تا ۴۸ ساعت پایدار بماند. عمق گوبرداری اولیه معمولا بین ۱ تا ۲ متر است و معمولا تا زیر ردیف نیل های اولیه ادامه پیدا می کند. عرض خاک برداشته شده باید در حدودی باشد که اجازه تجهیز و ورود دستگاه ها به ساختگاه موجود باشد

 

حفاری گمانه های نیل

گمانه ها با طول ها، قطرها، شیب ها و فواصل افقی مشخص حفاری می گردند.

 

نصب نیل و تزریق

میلگردهای نیل در گمانه های از پیش حفاری شده قرار داده می شوند. میلگردها معمولا صلب هستند، اگرچه رادهای خودحفار دارای انعطاف می باشند. فاصله دهنده ها پیش از قراردادن نیل داخل گمانه باید پیرامون نیل نصب شوند تا نیل در وسط گمانه قرارگرفته و دوغاب تزریق پیرامون نیل را بپوشاند. همچنین یک لولۀ تزریق در گمانه قرار می گیرد. زمانی که نیاز به مراقبت در برابر خوردگی باشد، یک پوشش پلاستیکی می تواند به کار رود. پس از آن گمانه حفاری شده با دوغاب تزریق پر می شود. دوغاب معمولا با فشار ثقلی یا فشار پایین تزریق می شود. اگر از راد خودحفار (فقط برای سازه های موقت استفاده می شود) استفاده شود، مرحلۀحفاری و تزریق در یک مرحله انجام می شود. قبل از مرحلۀ بعد (اجرای رویه یا شاتکریت)، نوارهای ژئوکامپوزیتی زهکشی روی دیوارۀ گود بین هر دو ستون نیل ها نصب می شود. نوارهای زهکشی تا پایین گود و هدایت آب به کانال زهکشی ادامه پیدا می کند.

اجرای نیلینگ

 شاتکریت دراجرای نیلینگ

یک رویه موقت برای باز نماندن رخنمون خاک قبل از گودبردای مرحلۀ بعد اجرا می شود. معمولا این رویه به صورت یک شاتکریت سبک مسلح با ضخامت تقریبی ۱۰۰ میلیمتر اجرا می شود. تسلیح شاتکریت معمولا از شبکۀ میلگرد جوش شده که در وسط دیواره قرار می گیرد، انتخاب می شود. ابعاد شبکۀ میلگرد جوش شده باید تا حدودی با گام های گودبردای هماهنگ بوده و قابلیت همپوشانی برای مرحلۀ بعد را داشته باشد. در ادامه زمانی که بتن در حال عمل آوری شدن است، صفحه های سر نیل ها نصب می گردند. میلگرد در آنجا کمی به لایۀ تازۀ بتن شاتکریت می چسبد. یک مهرۀ شش گوش با واشر آن روی سر نیل بسته شده و صفحه فولادی را به شاتکریت محکم می کند. مهره با حداقل لنگر بعد از عمل آوری بتن شاتکریت سفت می شود. این معمولا ۲۴ ساعت زمان می برد. در صورت نیاز در همین مرحله اقدام به آزمون هایی نظیر آزمون تاییدی، آزمون خزش و .. برای نیل می شود. برای گود بردای مرحلۀ بعد باید از اجرای شاتکریت ۷۲ ساعت گذشته و یا بتن به مقاومت ۳ روزه خود یعنی ۵/۱۰ مگاپاسکال برسد.

اجرای نیلینگ

 مرحلۀ بعد دراجرای نیلینگ

 

مراحل قبل  برای گام های بعدی عینا تکرار می شود. در هر گام گودبرداری، نوارهای زهکشی عمودی از بالا به پایین باز می شوند. یک شبکۀ میلگرد جوش شده دیگر به صورتی که با شبکۀ قبلی همپوشانی داشته باشد، نصب می شود. رویۀ شاتکریت بتنی نیز با اتصال سرد به صورت یک صفحۀ پیوسته ادامه پیدا می کند. در پایان کار نوار زهکشی به کانال جمع آوری آب وارد می شود.

 

ساخت رویۀ دائم دراجرای نیلینگ

 

زمانی که به تراز پایینی گود رسیده شد و همۀ نیل ها نصب و تزریق شد و همۀ آزمون های لازم انجام شد، رویۀ دائمی باید اجرا شود. رویۀ دائم ممکن است از بتن درجای مسلح، شاتکریت مسلح یا پانل های پیش ساخته باشد. تسلیح بتن رویه ممکن است از شبکۀ میلگرد جوش شده یا میلگرد معمولی باشد. زمانی که از بتن درجا یا شاتکریت برای رویۀ دائم استفاده می شود باید حتی المقدور از ایجاد درزهای اجرایی افقی جلوگیری شود.

 

نیلینگ چیست؟

میخ کوبی دیواره ها اجرای نیلینگ به معنای تسلیح برجای توده خاک موجود با نصب میلگرد های فولادی (Nails) در فواصل نزدیک به هم در یک سطح شیبدار و یا در محل گودبرداری به صورت قائم و با اجرای از بالا به پایین (Top Down Construction) می باشد.

میلگردهای معمولا داخل گمانه هایی که در دیواره خاکی قرار می گیرند که به منظور جلوگیری از خوردگی میلگرد ها و انتقال مناسبتر نیروها بین خاک و میلگرد توسط دوغاب سیمان پر می شوند. روش نیلینگ یک مقطعع مسلح پایدار ایجاد می کند که توانایی نگهداری خاک پشت خود را دارند.

اجرای نیلینگ

روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد.

در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید. در سال های بعد نیز به مرور این تکنیک در سطح جهان گسترش یافت. در ایران نیز استفاده از روش نیلینگ در سال های اخیر توسعه چشمگیری یافته و یکی از کاربردی ترین روش ها به ویژه در ساخت و ساز های شهری می باشد.

از دیدگاه اصول علمی مطرح در مهندسی ژئوتکنیک، روش نیلینگ به صورت مقاوم [۱] عمل کرده و اثر خود را از طریق اندرکنش خاک – میلگرد [۲] حاصل از ایجاد تغییرشکل در خاک اعمال می کند. از این رو استفاده از سیستم نیلینگ در موقعیت هایی که حساسیت به تغییرمکان های ناشی از گودبرداری بالابوده و یا در مجاورت سازه های حساس، قدیمی و فرسوده واقع هستند، و یا شامل خاک های نرم و متوسط به لحاظ سختی و مقاومت هستند، بطور کلی توصیه نمی گردد.

 

مراحل اجرای نیلینگ

 

گودبرداری قبل از دراجرای نیلینگ

 

گودبرداری اولیه به اندازه ای انجام می شود که خاک بتواند بدون هیچ سازه نگهبانی بین ۲۴ تا ۴۸ ساعت پایدار بماند. عمق گوبرداری اولیه معمولا بین ۱ تا ۲ متر است و معمولا تا زیر ردیف نیل های اولیه ادامه پیدا می کند. عرض خاک برداشته شده باید در حدودی باشد که اجازه تجهیز و ورود دستگاه ها به ساختگاه موجود باشد

 

حفاری گمانه های نیل

گمانه ها با طول ها، قطرها، شیب ها و فواصل افقی مشخص حفاری می گردند.

 

نصب نیل و تزریق

میلگردهای نیل در گمانه های از پیش حفاری شده قرار داده می شوند. میلگردها معمولا صلب هستند، اگرچه رادهای خودحفار دارای انعطاف می باشند. فاصله دهنده ها پیش از قراردادن نیل داخل گمانه باید پیرامون نیل نصب شوند تا نیل در وسط گمانه قرارگرفته و دوغاب تزریق پیرامون نیل را بپوشاند. همچنین یک لولۀ تزریق در گمانه قرار می گیرد. زمانی که نیاز به مراقبت در برابر خور دگی باشد، یک پوشش پلاستیکی می تواند به کار رود. پس از آن گمانه حفاری شده با دوغاب تزریق پر می شود. دوغاب معمولا با فشار ثقلی یا فشار پایین تزریق می شود. اگر از راد خودحفار (فقط برای سازه های موقت استفاده می شود) استفاده شود، مرحلۀحفاری و تزریق در یک مرحله انجام می شود. قبل از مرحلۀ بعد (اجرای رویه یا شاتکریت)، نوارهای ژئوکامپوزیتی زهکشی روی دیوارۀ گود بین هر دو ستون نیل ها نصب می شود. نوارهای زهکشی تا پایین گود و هدایت آب به کانال زهکشی ادامه پیدا می کند.

اجرای نیلینگ

 شاتکریت در اجرای نیلینگ

یک رویه موقت برای باز نماندن رخنمون خاک قبل از گودبردای مرحلۀ بعد اجرا می شود. معمولا این رویه به صورت یک شاتکریت سبک مسلح با ضخامت تقریبی ۱۰۰ میلیمتر اجرا می شود. تسلیح شاتکریت معمولا از شبکۀ میلگرد جوش شده که در وسط دیواره قرار می گیرد، انتخاب می شود. ابعاد شبکۀ میلگرد جوش شده باید تا حدودی با گام های گودبردای هماهنگ بوده و قابلیت همپوشانی برای مرحلۀ بعد را داشته باشد. در ادامه زمانی که بتن در حال عمل آوری شدن است، صفحه های سر نیل ها نصب می گردند. میلگرد در آنجا کمی به لایۀ تازۀ بتن شاتکریت می چسبد. یک مهرۀ شش گوش با واشر آن روی سر نیل بسته شده و صفحه فولادی را به شاتکریت محکم می کند. مهره با حداقل لنگر بعد از عمل آوری بتن شاتکریت سفت می شود. این معمولا ۲۴ ساعت زمان می برد. در صورت نیاز در همین مرحله اقدام به آزمون هایی نظیر آزمون تاییدی، آزمون خزش و .. برای نیل می شود. برای گود بردای مرحلۀ بعد باید از اجرای شاتکریت ۷۲ ساعت گذشته و یا بتن به مقاومت ۳ روزه خود یعنی ۵/۱۰ مگاپاسکال برسد.

اجرای نیلینگ

 مرحلۀ بعد دراجرای نیلینگ

 

مراحل قبل  برای گام های بعدی عینا تکرار می شود. در هر گام گودبرداری، نوارهای زهکشی عمودی از بالا به پایین باز می شوند. یک شبکۀ میلگرد جوش شده دیگر به صورتی که با شبکۀ قبلی همپوشانی داشته باشد، نصب می شود. رویۀ شاتکریت بتنی نیز با اتصال سرد به صورت یک صفحۀ پیوسته ادامه پیدا می کند. در پایان کار نوار زهکشی به کانال جمع آوری آب وارد می شود.

 

ساخت رویۀ دائم دراجرای نیلینگ

 

زمانی که به تراز پایینی گود رسیده شد و همۀ نیل ها نصب و تزریق شد و همۀ آزمون های لازم انجام شد، رویۀ دائمی باید اجرا شود. رویۀ دائم ممکن است از بتن درجای مسلح، شاتکریت مسلح یا پانل های پیش ساخته باشد. تسلیح بتن رویه ممکن است از شبکۀ میلگرد جوش شده یا میلگرد معمولی باشد. زمانی که از بتن درجا یا شاتکریت برای رویۀ دائم استفاده می شود باید حتی المقدور از ایجاد درزهای اجرایی افقی جلوگیری شود.

 

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا