استفاده ۳۰ ساله از ساختمان؛ محرومیت از درآمد ناخالص ملی

صما: علیرغم تاکیداتی که درخصوص افزایش عمر ساختمان های کشور از سوی مسئولان و سازمان های مربوطه می شود اما همچنان سالیان سال است که به دلیل بی توجهی به اصول علمی ساخت و ساز و رعایت نکردن استانداردها در کشور، پدیده ای به نام پیری زودرس گریبان گیر ساختمان های کشور است و همین امر باعث شده تا جامعه امروز میراث دار مجموعه عظیمی از بناهایی باشد که به سرعت درحال پیوستن به بافت فرسوده کشور هستند.

به گزارش «صما» عمر مفید ساختمان در ایران بنابر اعلام کارشناسان و
مسئولان حداکثر ۳۰ سال عنوان شده است و این درحالی است که این رقم در مقایسه با
عمر مفید ساختمان در کشورهای اروپایی، قریب به ۷۰تا۱۲۰ سال فاصله دارد؛ اما نکته
ای که در اینجا مطرح می شود این است کدام علل باعث پیری زودرس ساختمان های کشور می
شود و اینکه چه زمانی عمر مفید ساختمان
های ایران به استاندارد های جهانی می رسد؟

به اعتقاد محمود گلابچی، چهره ماندگار ایران در مهندسی راه و ساختمان،
برای رسیدن به عمر مفید و مطلوب ساختمان که به طور عادی در جهان حدود ۱۱۰ سال
تعریف می‌شود، می بایست در وهله اول کیفیت اجرای ساختمان‌ها را ارتقا بخشید.

تغییر قوانین شهرسازی در افزایش عمرساختمان موثر است

محمود گلابچی در گفتگو با «صما» به تغییراتی که باید در قوانین شهرسازی
کشور ایجاد تا ساختمان از حالت سرمایه ای خارج شود نیز تاکید دارد و معتقد است: مالکان
به دلیل اینکه تراکم بیشتری را دریافت کنند، ساختمان‌ها را قبل از اتمام عمر مفید،
تخریب و ساختمان‌های جدید با تراکم مضاعف که منفعت اقتصادی بیشتری را به بار دارد،
احداث می‌ کنند و این موضوع دلیل دیگری است تا ساختمان های کنونی ایران از عمر
مفید پایه برخوردار نباشند.

به گفته این مدرس دانشگاه، به منظور ارتقا کیفیت اجرا، ابتدا باید مصالح
ساختمانی استاندار شوند چراکه اکنون اکثر مصالح ساختمانی کشور از شرایط مطلوب و
استانداردی برخوردار نیستند و متاسفانه سازندگان از همین مصالح فاقد نشان
استاندارد در ساخت و ساز استفاده می‌کنند.

پرفسور گلابچی در ادامه اضافه می کند: دومین عامل تاثیرگذار در اجرا، حضور
افراد غیرمتخصص در صنعت ساخت و ساز است؛ در حال حاضر اجرای ساختمان به وسیله افرادی
که آموزش های لازم را فرا نگرفته و مهارت کافی درخصوص اجرای کلیه بخش‌های ساختمان ندارند، انجام می شود که در نهایت کیفیت
نامناسب ساختمان‌، کاهش عمرساختمان و ساختمان‌های غیراستاندارد در دسترس بهره‌بردار
حاصل کار آنها است.

وی با بیان اینکه اکنون نظارت مناسبی بر صنعت ساخت و ساز کشور وجود
ندارد، می افزاید: متاسفانه ساختمان هایی که از نظارت و دقت کافی برخوردار نیستند،
نهایت پایان کار را گرفته و با همان شرایط در اختیار بهره بردار قرار می گیرد که
متاسفانه بعد از مدت کوتاهی مشکلات عدیده‌ای را پیدا خواهد کرد و کمتر از ۳۰ سال قابل
استفاده می‌شود.

به اعتقاد پرفسور گلابچی وجود سه عامل اساسی یعنی وجود مصالح
غیراستاندارد، دخالت افراد غیرمتخصص در اجرا و عدم نظارت کافی باعث شده تا عمر
مفید ساختمان در ایران از استاندارد های جهانی فاصله گیرد و تغییر در عوامل مذکور
به طور عادی می تواند عمر ساختمان را تا ۱۰۰ سال افزایش دهد.

تخریب زودهنگام لطمه ای به ثروت ملی

عضو شورای تدوین مقررات ملی ساختمان، به موضوع تخریب های زودرس
ساختمان ها اشاره می کند و می گوید: اکنون ساختمان‌هایی که قبل از پایان عمرشان
تخریب می‌شوند و می‌تواند سال‌های سال به حیات خود ادامه دهد، به دلیل بحث تراکم و
منفعت اقتصادی که به همراه دارد تخریب شده و جای خود را به ساختمان جدیدی می دهند و
از آنجایی که یک ساختمان بخشی از ثروت ملی محسوب می شود ، با تخریب زود هنگام
لطماتی به ثروت ملی نیز وارد می شود.

پرفسور گلابچی در پایان با تاکید بر اینکه ۸ درصد از درآمد ناخالص
کشور در بخش ساختمان هزینه می‌شود، می افزاید: در مقایسه با کشورهای توسعه یافته استفاده
۳۰ ساله ایران از ساختمان به ازای ۱۲۰ سال به مثابه استفاده ۲ درصدی مردم ایران از
درآمد ناخالص کشور است و این عملا به این معنی است که ما از درآمد ناخالص، خود را
محروم کرده و به یک چهارم آن اکتفا می کنیم.

انتهای پیام:

کدخبر: ۰۲۲۶