باید از همه تلاشگرانی که طی دو سال و نیم گذشته در به ثمر رسیدن برجام از همه چیز خود مایه گذاشتند، تشکر کرد؛ چرا که با اجرایی شدن برجام و ورود ایران به فصل جدید اقتصاد میتوان به آینده امیدوار بود.امروز باور داریم که اگر تدبیر در کشور جاری باشد، کشور و نظام، قدرت مدیریت چالشهای پیچیده و مشکلات بزرگ را که غیرقابل حل به نظر میرسد، دارد.
بدین جهت برجام را نباید
پایان راه اصلاح اقتصادی ایران دانست، بلکه قدمی آغازین و بسترساز در راستای اصلاح
صحیح اقتصاد ایران است. با برداشته شدن تحریمها فرصتهای زیادی پیش روی اقتصاد کشورمان
ایجاد خواهد شد.با تمام این موارد کار ما دشوار و رقابت اقتصادی سنگینی با رقبای منطقهای
داریم، اما نباید فرصت خلق اشتغال را از دست بدهیم. از دولت میخواهیم که همین قدرت،
همدلی و توانمندی که معطوف به موضوع اقتصاد کشور شده را در اولویت اول کشور قرار دهند
تا اقتصاد از زیر سایه سنگین سیاست خارج شود. میخواهیم ایجاد فضای رقابتی، سالم، آزاد
و فضای مناسب کسبوکار که پایههای رسیدن به اقتصاد مقاومتی است اولویت اول و مهم متصدیان
کشور باشد تا در این فضا بخش خصوصی بتواند وظیفه و رسالت خطیر خود را در پسابرجام به
انجام برساند.
برجام به ما آموخت که
حاکمیت چقدر میتواند در سرنوشت کشور تأثیر سازنده داشته باشد و چقدر با به صحنه آوردن
مردم و همراهی آنان در بستر صداقت قدرتمندمان کند.تنها راه بازگشتناپذیر کردن تحریمها
آن است که بنگاههای قدرتمند و مؤثر جهانی در ایران سرمایهگذاری کرده و بنگاههای
امروز ما با مشارکت تبدیل به شرکتهای مشترک و برندهای مشترک بزرگ منطقه شوند.حال برای
دوران پسا تحریم دولت باید به چند نکته مهم توجه کند که مهمترین آنها کوچک و چالاکسازی، ثبات سیاستها، انضباط
مالی، احترام به مالکیت فکری و امنیت سرمایه است.
این موارد در حقیقت
سرفصلهای جهاد ملی برای حفظ بنیان کشور است.در دو سال اخیر انضباط مالی دولت و تدبیر
در تصمیمگیریهای کشور باوجود فشار تحریم و افت قیمت نفت، زمینهساز بهبود فضای کسبوکار
کشور شد و آموختیم که استاندارد حکمرانی میتواند نتیجهبخش باشد. دولت باید بهجای اداره مستقیم و غیرمستقیم بخش
اعظم صنایع و بنگاههای ایرانی به تدوین استراتژی توسعه ایران بپردازد و شایسته نیست
که در سالهای پایانی دهه چهارم انقلاب، هنوز یک استراتژی مدرن برای توسعه ایران اسلامی
در دولت نداریم. هنوز نمیدانیم در کدام رشتهها قرار است کار کنیم و مهمتر از آن
در کدام رشتهها قرار است حضور نداشته باشیم.