یک درب ضد سرقت از درون با لوله‌های فولادی مسلح شده است و تفاوت‌های بسیار فاحشی در سبک طراحی و تولید با دربهای آپارتمانی معمولی دارد. علاوه بر شکننده بودن و عدم مقاومت در برابر ضربه دربهای معمولی حتی اگر کاملاً از جنس فولاد هم باشند به‌راحتی از ناحیه لولا می‌توان آن‌ها را باز کرد درحالی‌که دربهای ضد سرقت را نمی‌توان از طریق بریدن لولا باز کرد.
گروه صنعتی درب معتقد یکی از معدود تولیدکننده‌های تجهیزات
امنیتی ساختمان است که توانایی تولید تمامی قطعات این محصول را در داخل ایران دارد.
هم‌اکنون این مجموعه تولیدی تمرکز اصلی‌اش طراحی
و تولید انواع درب ضد سرقت ایرانی کرده است.
در حال حاضر بزرگترین تولیدکننده
درب ضد سرقت در ایران، در امر تولید و توزیع عمده و جزئی دربهای ضد سرقت،
دربهای داخلی، دربهای pvc, hdf, mdf ریال چهار چوب های WPC و بزرگترین
وارد کننده پارکت در کشور است که در حال بنا کردن یک کارخانه برای تولید پارکت ایرانی
جهت حمایت از کالاهای ایرانی و تامین نیاز های هم وطنان مان می باشد.
چرا گروه صنعتی درب معتقد؟
گروه صنعتی درب معتقد در ظاهر شاید فقط در زیبایی و طراحی تفاوت‌هایی با همتاهای خود باشند ولی کافی است نگاهی عمیق‌تر به درون دربهای مسلح
بیاندازید تا دلیل نام‌گذاری درب
معتقد را بدانید.
مجموعه تولیدی گروه صنعتی درب معتقد یک شرکت ایرانی است که توانسته است
با تغییراتی که در نگرش خود ایجاد کرده موفق به تولید محصولاتی در گروه دربهای ساختمانی ضد سرقت شود که به گواه سازمان‌های استاندارد
و البته استقبال مشتریان در خارج از مرزهای کشور سطح کیفی برابری با نمونه‌های ترک و اروپایی دارد.ما مخالف بستن درها و جلوگیری از واردات هستیم
چون معتقدیم با این کار نه‌تنها تولیدکننده
داخلی قویی‌تر نشده و محصول با کیفی‌تری تولید
نخواهد کرده بلکه صرفاً مصرف‌کننده است
که ضرر خواهد کرد.
رقابت برابر می‌تواند موجب
رشد ما شود و مجموعه گروه صنعتی درب معتقد با باکیفیت ترین دستگاه های موجود در این
صنعت همیشه یک گام جلوتر از همتاهای خود است
و همیشه مورد استقبال مشتریان در اقصی نقاط کشور می باشد.
درزمینه کیفیت و قیمت درب ضد سرقت نیز معتقد هستم باید تولیدکننده‌های ایرانی کمی تجدیدنظر شود.
برای مثال قیمت درب ضد سرقت تولیدی
کارخانه‌های چینی باآنکه هزینه‌های حمل‌ونقل هم به آن‌ها می‌خورد در شرایط کیفی یکسان از محصولات ایرانی بالاتر است.
از همین رو لازم است که تولیدکننده‌های ایرانی تغییراتی در نگرش و خطوط تولیدشان ایجاد کنند تا بتوانند در
بازار رقابت کنند مگر اینکه انتظار داشته باشند مانند خودروسازان که حقیقتاً لابی پرنفوذی
دارند برای آن‌ها هم محدودیت واردات ایجاد شود و دراین‌بین فقط و تنها فقط مصرف‌کننده است
که مجبور خواهد شد باقیمت بالاتر محصول بی‌کیفی‌تری بخرد.
