اولویت های پایتخت در دوره جدید
شهرداری تهران بدهی‌های سنگین به پیمانکاران و بانکها دارد که یکی از عوامل اصلی آن، شیوه اشتباه تامین مالی پروژه‌ها در شهرداری تهران است.
وحید رضایی درسرمقاله ای در روزنامه مردم سالاری، نوشت: شهرداری تهران در دوره جدیدی که محمدباقر قالیباف پس از ۱۲ سال مدیریت
بر شهر، شهرداری را به اصلاح طلبان واگذار کرده است، اولویت‌هایی را فارغ از مسایل
سیاسی – معضلی که در دوره مدیریت قالیباف گریبانگیر تهران بود – باید برای تهران
در نظر گرفت که قرار دادن این اولویتها در دستور کار از اهمیت فراوانی برای
شهروندان برخوردار است. در این میان دو اولویت کلی را می‌توان برای اداره پایتخت
در نظر گرفت :
اولویت اول، تامین منابع مالی برای ادامه پروژه‌های موجود و نیمه کاره
در شهر تهران و دوری از تراکم فروشی است. شهرداری تهران بدهی‌های سنگین به پیمانکاران
و بانکها دارد که یکی از عوامل اصلی آن، شیوه اشتباه تامین مالی پروژه‌ها در
شهرداری تهران است. بار تامین منابع مالی شهرداری نباید بر دوش مردم و دولت گذاشته
شود. مشارکت دادن بخش خصوصی در پروژه‌ها و حتی جذب سرمایه‌گذاران خارجی در دوران
پسابرجام، از راهکارهای ایجاد درآمد پایدار شهری است.
نیاز تهران در شرایط کنونی تقویت حضور بخش خصوصی و جذب سرمایه‌گذاران
خارجی بویژه برای پروژه‌های عمده شهر به منظور دوری از معضلاتی همچون تراکم فروشی
است که فسادهای متعددی در پی دارد. اولویت دیگر که رابطه نزدیک و تنگاتنگی با
زندگی مردم دارد، حل معضل ترافیک و آلودگی هواست. تراکم ترافیک در طول سال و
آلودگی هوا بویژه در نیمه دوم سال که در آستانه قدم گذاشتن به آن قرار داریم،
زندگی را برای مردم تهران دشوار کرده است. این معضل از طریق توسعه مترو و سیستم
حمل و نقل عمومی‌رفع می‌شود. طی سالهای اخیر اگرچه تلاشهایی برای توسعه ناوگان حمل
و نقل عمومی‌شهر تهران صورت گرفته، اما این توسعه صرفا کمی‌بوده است.
به طوری که کمبود واگن در تمامی‌خطوط مترو و ازدحام شدید مسافران موجب
شده مترو ظرفیت مسافر بیشتری نداشته باشد و هیچگاه از خطوط موجود به نحو مطلوب و کیفی
استفاده نشده است. جالب است که بارها شاهد گلایه مسوولان شهرداری تهران در دوره
قبل به خاطر کمبود بودجه برای توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی‌و بویژه مترو بودیم،
درحالیکه پروژه‌های تبلیغاتی همچون دو طبقه کردن اتوبان صدر یا ساخت تونل نیایش و
تونل توحید، با هزینه‌های سرسام آور اجرا می‌شد تا مشوق استفاده از خودروی شخصی
باشد. درحالیکه با هزینه یکی از این پروژه‌ها می‌شد کل ناوگان حمل و نقل عمومی‌پایتخت
را سامان داد تا هم مشکل ترافیک و هم مشکل آلودگی هوا تا حد زیادی بهبود یابد.
خیابان‌های تهران ظرفیت و کشش الگوی موجود حمل‌ونقل شهری و استفاده نامتعارف
از خودروهای شخصی را ندارند. آلودگی هوای تهران عمدتا ناشی از تردد خودروهای بیش
از ظرفیت شهر، اعم از سواری، موتورسیکلت و خودروهای عمومی است. توسعه حمل‌ونقل
عمومی بویژه اتوبوس و مترو به میزان کافی – و نه به شکل فعلی که کرامت انسانی را
خدشه‌دار می‌کند – راهکار رفع این مشکل است تا مردم دیگر نیازی به استفاده از
وسایل نقلیه شخصی نداشته باشند. رفع این دو مشکل در اولویت برنامه‌های شهرداری
تهران در دوره جدید باید قرار گیرد تا شهروندان تغییر در شهر را با تمام وجود
احساس کنند.
