حناچی عضو هیئت‌علمی دانشکده معماری دانشگاه تهران
تمام ایران، تهران و۶ منطقه شمال شهر نیست
تمام ایران، تهران و کلان‌شهرها و البته تهران بافاصله زیاد از کلان‌شهرها و ۶ منطقه شمال پایتخت نیست. این ظرفیت ساخت‌وساز در این شهر قابل ادامه نیست و به‌زودی با بحران‌های جدی روبه‌رو خواهیم شد.
به گزارش صما: حناچی، عضو هیئت‌علمی دانشکده معماری دانشگاه تهران به عنوان یکی از سخنران های هفدهمین اجلاس سازندگان و طراحان در ابتدا با تشکر از برگزارکنندگان و مجتمع رسانه‌ای ساختمان- صما به‌عنوان بخش خصوصی که چنین گردهمایی‌هایی را با توجه به استقبال بی‌نظیر اهالی این صنعت برگزار می‌کند به مشکلات موجود در عرصه سرمایه‌گذاری در حوزه ساخت‌وساز پرداخت و اظهار داشت: اینکه ما ۳۰ درصد ساخت‌وساز کشور را فقط در تهران داشته باشیم هنر نیست، این موضوع را از نگاه یک سیاست‌گذار در حوزه ساخت‌وساز مطرح می‌کنم؛ اینکه ۳۰ درصد سرمایه‌گذاری‌ها و ۳۳ درصد تولید ناخالص ملی و ۲۰ درصد جمعیت را در دو درصد مساحت داشته باشیم، یک تهدید است، زیرا بحران‌هایی چون زلزله و کمبود آب شهری ما را تهدید می‌کند، بنابراین این سؤال باید از سیاست‌گذاران پرسیده شود که چه راهکارهایی برای مقابله با چنین تهدیدهایی دارند.
وی در ادامه افزود: من مخالف ساخت‌وساز نیستم و حتی موافق این روند اقتصادی هستم، اما وقتی سیاست‌گذاری‌ها درست نباشد، درنهایت این فعالان اقتصادی هستند که ضرر می‌کنند. بنابراین باید پرسید، باید چه کرد؟
حناچی با اشاره به قانونی که شاید در اکثر استان‌ها وجود دارد، افزود: ۹۵ درصد سرمایه‌گذاری‌ها در ۵ درصد مساحت حول مرکز استان‌ها وجود دارد. این موضوع را در پایتخت ضرب‌در سه باید کرد که این عدد نشان از «تمرکز» دارد که تبعات بسیار دارد. این موضوع نشان می‌دهد که حجم از سرمایه‌گذاری در این عرصه سرزمین کافی نیست. ما برای رسیدن به عدالت منطقه‌ای نیازمند سرمایه‌گذاری حداقل ۴ برابر تولید در آن دوره‌ای که نفت را راحت تولید می‌کردیم و به فروش می‌رساندیم، هستیم.
وی ادامه داد: تمام ایران، تهران و کلان‌شهرها و البته تهران بافاصله زیاد از کلان‌شهرها و در تهران نیز ۶ منطقه شمال شهر نیست. این ظرفیت ساخت‌وساز در این شهر قابل ادامه نیست و به‌زودی با بحران‌های جدی روبه‌رو خواهیم شد. بنابراین، سیاست‌گذاران باید در مسیر برنامه‌ریزی خود به این موضوع می‌اندیشند.
این استاد دانشگاه با این سؤال ادامه داد که؛ اما چگونه باید این پتانسیل بالای ساخت‌وساز را کنترل کرد؟ حلقه مفقوده کسانی که مسئول بهره‌برداری هستند در این مسیر به‌خوبی حس می‌شود همچنین حداکثر انطباق سیاست‌های شهرسازی و حمل‌ونقل در ایجاد شهرک‌هایی که تقاضای ساخت در آنها زیاد است و نساختن مسکن‌هایی چون مسکن مهر چراکه عامل به وجود آمدن بحران محسوب می‌شوند و دلیل این موضوع آن است که سیاست‌ها و مطالعات شهرسازی در دنیا ثابت کرده است که اگر تمام کم‌درآمدها را در یک نقطه جمع کنیم در حقیقت بحران را تشدید کرده‌ایم چراکه ترکیب مسکن کم‌درآمدها، مسکن قشر متوسط و مسکن‌های بالای سطح متوسط در کنار یکدیگر مشکلات را حل می‌کند .
شهردار اسبق پایتخت با نگاهی به ظرفیت‌های موجود در پایتخت که می‌تواند قابلیت بالایی جهت ساخت‌وساز وزنده سازی شهر داشته باشد، گفت: ما فرصت‌ها و ظرفیت زیادی در شهرها داریم همانند منطقه ۴ ، ۲۱ تهران و حتی مرکز تهران که مساحت‌های زیادی از کارخانه‌های متروکه در آن وجود دارد که قابلیت مصرف ندارند و امروز می‌توانند به بهترین مراکز فرهنگی و علمی تفریحی تغییر کاربری دهند البته اجرای این سیاست‌ها نیازمند مدیریت هوشمند در شهر است.
وی در آخر از سازندگان با حمایت سیاست‌گذاران عرصه ساخت‌وساز خواست: از ظرفیت‌های مغفولی که در شهر است همانند خانه‌های تاریخی، کارخانه‌های متروکه با توجه به حرکت در چارچوب برنامه و قانون استفاده کنند و از این طریق حیات را به شهر بازگردانند.
