امیر بختیاری،سازنده مناطق مختلف در تهران طی گفتگو با صما بیان کرد: یکی از مشکلات سازندگان بحث نماست که به دلیل شکل نگرفتن کامل یکپارچه سازی در مناطق همچنان برای سازندگان آزاردهنده است. با تغییر ترکیب کمیته نما، نمایی که یکبار رتبه A گرفته بوده، دیگر تایید نمی شود.
این سازنده ادامه داد: برای تایید نما گاهی مجبور به صحبت با شهردار منطقه یا ناحیه می شوید یا دبیر کمیته نما. همچنین با سیستمی شدن مراحل ثبت نام با سرعت پایین این روزهای اینترنت فرایند آپلود کردن ، سخت تر شده است گاه چند روز طول می کشد تا بتوانیم مدارک را اپلود کنیم. قبلا هم در عرض چند ساعت نهایت یک روز شما همه مدارک لازم را اپلود می کردید همچنین شما با تعهد دادن می توانستید مراحل صدور پروانه را طی کنید تا نمای شما آماده و دانلود شود؛ اما اکنون همه مدارک باهم باید اپلود شود. وقتی نما تایید نمی شود کل فرایند کار به تعویق می افتد.
همچنین درباره نما باید بگویم طراحان حلقه واسط بین سازندگان، شهرداری، نظام مهندسی و مالکان هستند و باید دست آنها بازتر باشد؛ زیرا ذائقه مردم نیز باید در نظر گرفته شود. همچنین یک طراح نباید در طراحی با محدودیت متریال مواجه باشد گاهی به لحاظ اقتصادی صرف نمی کند گاهی به لحاظ بافتار منطقه مصالحی با فضای ان منطقه نمی خواند. در همه جاها نمی شود سنگ تراوتن کار کرد؛ زیرا با رشد قیمت ها اصلا در برخی مناطق صرفه اقتصادی برای سازنده ندارد .الزام کمیته نما دست و پا گیر می شود باید کمیته نما با سازنده ها جلسه بگذارد و حرف های آنان را نیز بشنود. مثلا سنک تراورتن از متری ۳۰۰ هزار تومان به ۳ تا ۴ میلیون تومان رسیده است وقتی تاکید روی این ماده در تمام مناطق تهران است قیمت ملک هم افزوده می شود و برخی از خریداران جدا از اینکه جیب سازنده هم ممکن است خالی باشد،نمی تواند چنین ساختمانی را بخرند.بنابراین کمیته باید تساهل بیشتری داشته باشد.
بختیاری ادامه داد: از طرف دیگر، قبلا ۶۰ درصد ملک را می شد بارگزاری کرد، اکنون ۵۰ درصد ؛ که به صرفه برای سازندگان و مالکان نیست.
وی درباره وضعیت کنونی بازار مسکن نیز گفت : هم قیمت ملک رو به افزایش است و هم قدرت خرید مردم پایین آمده است و عملا در رکورد به سر می بریم. درحال حاضر بیشتر تهاتر رخ می دهد تا خرید و فروش واقعی. مثلا کسی ملک کلنگی دارد با ساختمان نوساز تهاتر می کند.
بختیاری همچنین گفت برخی از سازنده ها تعداد پروژه های خود را کم کرده اند یا دست نگه داشته اند و پروژه های خود را نمی فروشند. بیشتر نگران اند که با فروش آن قیمت بالاتر رود و در پروژه های بعدی نتوانند کار کنند.
