طرح امکان سنجی انتقال پایتخت، آخرین راه حل تهران است

بالاخره بعد از یک سال و نیم بحث و بررسی کارشناسی، طرح امکان سنجی انتقال مراکز سیاسی و اداری تهران به خارج از پایتخت، از سوی کمیسیون شوراهای مجلس به صحن و سپس به شورای نگهبان ارسال شد.

این طرح برخلاف
تصور عامه مردم، طرح انتقال پایتخت نیست بلکه فقط امکان سنجی این انتقال است.
براساس این طرح به قوه مجریه دوسال فرصت داده ایم تا انتقال پایتخت را بررسی و
نتیجه آن را اعلام کند. در واقع دراین طرح راهکارهای مختلف ساماندهی وضعیت پایتخت
یا انتقال آن بررسی می شود. کمیته ای که مسوول اجرای این طرح امکان سنجی است کمیته
ای است مرکب از رییس جمهور )یا درغیاب وی،
معاون اول وی)، وزیر کشور، شهردار تهران، رییس شورای شهر، معاون برنامه ریزی رییس
جمهور، وزارت اطلاعات و کلانمایندگانی از ١١ وزارتخانه و سازمان و ارگان مرتبط دیگر.
در این کمیته پیش بینی شده است که دو نماینده از کمیسیون شوراها، یک نماینده از
کمیسیون امنیت ملی و نماینده ای از کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی نیز به عنوان
ناظر حضور داشته باشند. از سویی وزارت کشور و معاونت برنامه ریزی دولت مکلف هستند
تا ظرف سه ماه آیین نامه اجرایی این طرح امکان سنجی را تدوین و ارایه کنند. دراین میان
اما یکی ازمهم ترین مباحثی که مطرح می شود، بحث هزینه انتقال پایتخت است. در این
زمینه تاکنون اعداد و ارقام زیادی مطرح شده است. اما باید تاکید کرد، تا زمانی که
نتیجه طرح امکان سنجی مشخص نشود، نمی توان رقم درستی از هزینه انتقال پایتخت را
ارایه کرد و هر آنچه گفته شود، آماری است حدسی و احتمالی. گذشته از اینکه آیا
براساس نتیجه طرح امکان سنجی، تهران انتقال پیدا کند یا نه، این نکته را نباید از
یاد ببریم که تهران روی چهار گسل فعال قرار دارد. از سویی محدودیت های فراوانی
برای توسعه این شهر و تامین خدمات شهری و شهروندی برای آن وجود دارد. پس در هرصورت
این کلانشهر نیاز به ساماندهی و چابک سازی دارد تا بتواند در مقابل حوادث و
رخدادهای طبیعی کمترین هزینه را بپردازد و شهروندان تهرانی، با خیالی آسوده در آن زندگی
کنند. به همین دلیل، این طرح امکان سنجی به واقع می تواند همان چراغی باشد که
تهران را از تاریکی محض و ظلمات مطلق و آینده مبهم آن، خارج کند. به خصوص آنکه رییس جمهور، خود به خوبی به جزییات
ضرورت انتقال یا ساماندهی پایتخت واقف است چرا که خود، درزمانی که مدیریت سازمان
استراتژیک را برعهده داشتند، متولی بررسی آن بودند. پس به جای هر گونه نظری باید
منتظر ماند تا نتیجه این طرح تحقیقاتی دو ساله مشخص شود و سپس در مورد تحقق
راهکارهای آن برای ساماندهی پایتخت اظهارنظر کرد. ضمن آنکه دراین راه و جدا از
اینکه نتیجه تحقیقات چه باشد، همدلی و همراهی هرسه قوه ضروری و حیاتی است.