شهرداری تهران پله ۶٠ ساله روبه‌روی پارک ساعی را به بهانه ایجاد پله‌برقی تخریب کرد و حالا قرار است به جایش مجتمع تجاری بسازد. پله‌هایی که علاوه بر ایجاد دسترسی محلی برای مردم منطقه، یکی از جذابیت‌های بصری خیابان ولیعصر بوده‌اند. مجتمع تجاری‌ای که قرار است در این محل ساخته شود نام پله‌ها را بر خود دارد؛ «پله سوم».
شهرداری تهران پله ۶٠ ساله روبه‌روی پارک ساعی را به بهانه ایجاد پله‌برقی تخریب کرد و حالا
قرار است به جایش مجتمع تجاری بسازد. پله‌هایی که علاوه بر ایجاد دسترسی محلی برای
مردم منطقه، یکی از جذابیت‌های بصری خیابان ولیعصر بوده‌اند. مجتمع تجاری‌ای که قرار است در این محل ساخته شود نام پله‌ها را بر
خود دارد؛ «پله سوم». در کنار ایستگاه اتوبوس پله سوم پرده آبی‌رنگی از ابتدا تا
انتهای پله‌هایی که دیگر نیستند کشیده شده و جلوی دید را گرفته است. اما داربست و
بتن‌کاری سیمانی حکایت از ساخت‌وساز دارد و البته تابلوی اطلاعات پروژه با عنوان
مجتمع تجاری پله سوم.دو سال پیش سازمان زیباسازی شهرداری تهران با اعتیار ٢٠٠
میلیون تومان این پله‌ها را بهسازی کرد و کاشی‌کاری این پله‌ها را تغییر داد.
در سایت این سازمان در‌این‌باره آمده است: به‌منظور حذف آلودگی‌های بصری از نماهای شهری، اداره زیباسازی منطقه
اجرای نقاشی دیواری با استفاده از تکنیک کاشی شکسته را در دستور کار خود قرار داده
است، که در این ارتباط پس از دریافت تأییدیه طرح از سازمان زیباسازی نسبت به اجرای
عملیات بر بدنه پله سوم خیابان ولیعصر، پایین‌تر از پارک ساعی به متراژ ١٨۵
مترمربع با استفاده از مصالح کاشی و سرامیک اقدام کرد.
بازسازی‌ای که ٢٠٠ میلیون تومان برایش هزینه شد، اما فقط مدتی بعد پله‌ها
بدون توجه به هزینه‌ای که برای آن صرف شد به بهانه ایجاد پله‌برقی تخریب شدند. در
همان زمان عظیم بابایی، شهردار منطقه، گفته بود: «ساماندهی خیابان ولیعصر و پارک
ساعی در دستور کار قرار دارد، شهرداری قصد دارد از چهارراه پارک‌وی تا چهارراه
ولیعصر را ساماندهی کند. همچنین پیاده‌روسازی، نورپردازی، نصب پله و آسانسور از
جمله اقداماتی است که در محدوده پارک ساعی انجام می‌شود».بابایی گفت: «با توجه به
اختلاف سطحی که در این منطقه وجود دارد، ارتباط بین شرق و غرب خیابان ولیعصر قطع
است. جمعیت منطقه شش کهنسال است و شهروندان از ما درخواست کردند که برای پارک ساعی پله‌برقی نصب کنیم«.
پلکان سوم در جبهه غربی خیابان ولیعصر و روبه‌روی پارک ساعی واقع شده
بود و این پله‌ها مسیر ارتباطی خیابان ولیعصر و یوسف‌آباد بودند و با طی اختلاف حدود
١١,٢٠ متر، خیابان ولیعصر را به خیابان شهیدعبدالمجید اکبری متصل می‌کردند.کل سطح
اشغال این پلکان حدود ١٣٠ مترمربع بوده است که در مجموع ٧٠ پله، با عرض متوسط حدود
١.٩۵ متر در آن جای گرفته بود.
اهالی محل اما پس از تخریب کامل پله‌ها و انتظاری دوساله، چشمشان به
تابلویی روشن شد که روی آن نوشته شده بود: «نام پروژه ساختمان تجاری پله سوم،
کارفرما معاونت عمرانی شهرداری منطقه شش» یکی از اهالی محل در این‌رابطه می‌گوید: ما اهالی
محل نسبت به این دروغی که به ما گفته شد و اقدام شهرداری اعتراض جدی داریم. به ما
گفته شد می‌خواهیم اینجا پله‌برقی ایجاد کنیم و پله‌های ۶٠ ساله‌ای که چندی‌پیش ٢٠٠ میلیون هم برای
بهسازی‌شان هزینه شده بود، تخریب شد. این پله‌ها جذابیت‌های محل ما بودند و علاوه
بر آن، راه رفت‌وآمد و دسترسی محل زندگی ما به خیابان ولیعصر و پارک ساعی. حالا
مجبوریم مسیری طولانی را برای استفاده از پله‌های دیگر و رسیدن به خیابان اصلی طی
کنیم.
عنوان تابلو اشتباه است
در همین حال اما پناهی، روابط عمومی شهرداری منطقه شش، گفت: منطقه ما جمعیت مسن زیادی دارد و این اختلاف سطح برای مردم مشکلات زیادی
ایجاد کرده بود. پیمانکار این طرح به صورت مشارکتی با شهرداری شروع به کار کرد.
کار شروع شد اما پس از تخریب و مطالعات ژئوتکنیک به این نتیجه رسیدیم
که به خاطر وضعیت خاک امکان اجرای پله برقی نیست، بنابراین قرار شد این کار به شکل
دیگری انجام شود؛ پله‌های ثابت احیا شوند و آسانسور نصب شود. از آنجایی که آسانسور
نیاز به نگهداشت دارد؛ قرار شد فضایی هم برای نگهداشت آسانسور در نظر گرفته شود.
وی در پاسخ به این سؤال که در تابلوی اطلاعات پروژه نامی
از آسانسور و احیای پله‌ها برده نشده و تنها عنوان مجتمع تجاری ذکر شده و ایجاد
مجتمع تجاری به جای پله‌ها چه توجیهی دارد؟ گفت: احتمالا تابلوی پروژه اشتباه است.
پیمانکار این پروژه سرمایه‌گذار است و وارد کار مشارکتی شده و احتمالا
خواسته فضایی تجاری ایجاد کند تا هزینه نگهداشت آسانسور تهیه شود. اما پس از تخریب
پله‌ها و مشخص‌شدن عدم امکان نصب پله برقی و طولانی‌شدن کار، پیمانکار عزل و
ضمانتش هم ضبط شد.وی در پاسخ به این سؤال مبنی‌بر اینکه اگر قرار به تخریب
بود چرا ٢٠٠ میلیون تومان برای بهسازی پله سوم هزینه شد، گفت: تاجایی که من اطلاع
دارم پله هفتم بهسازی شده است.
اظهارات این مقام مسئول شهرداری سؤالات زیادی را به ذهن می‌آورد؛ به‌عنوان
مثال آیا پیش از تخریب پله‌های ۶٠ ساله نمی‌شد آزمایش‌های ژئوتکنیک خاک را انجام
داد؟ چرا برای پروژه ایجاد پله برقی سرمایه‌گذار مشارکتی به کار گرفته شده. ایجاد
پله برقی پروژه‌ای سودآور نیست که سرمایه‌گذار مشارکتی از این طریق به دنبال درآمد
باشد، مگر فضای پله‌ها چقدر بوده که حالا بخواهند در فضایش هم پله‌ها را بازسازی
کنند، هم آسانسور و هم مجتمع تجاری ایجاد کنند؟ و پرسش دیگر اینکه چرا در تابلوی
رسمی پروژه اطلاعات غلط درج شده است؟
مغازه‌دارها امنیت آسانسور و مردم را تأمین می‌کنند
حسین‌نژاد، معاون عمرانی شهرداری منطقه، در پاسخ
به این سؤالات گفت: بحث مجتمع تجاری نیست، دو باب مغازه به مساحت ٨٠ تا ٩٠ متر و
دو عدد آسانسور غول‌پیکر ایجاد می‌شود. عملیات عمرانی‌اش یک هفته است که شروع شده
و تا چهار ماه دیگر ادامه دارد. پیمانکار عزل شده و در حال حاضر شهرداری خود
پیمانکار است.
وی در پاسخ به سؤال مبنی‌بر اینکه چرا باید در زمینی که متعلق
به مردم است شهرداری مغازه و مجتمع تجاری بسازد، گفت: هر کدام از آسانسورها را
تحویل یک مغازه می‌دهیم، مغازه‌دارها نگهبان آسانسورها هم هستند تا امنیت مردم
تأمین شود و با اجاره مغازه‌ها هزینه نگهداشت آسانسورها تأمین می‌شود.معاون
عمرانی منطقه در پاسخ به این سؤال که چرا آزمایش‌های ژئوتکنیک خاک پیش از تخریب
پله‌ها انجام نشد، گفت: الان اتفاق خاصی نیفتاده، ما می‌توانستیم پله‌برقی را
ایجاد کنیم اما به این نتیجه رسیدیم که آسانسور بهتر است.
