مالیات بر خانه‌های خالی با اجرای قانون جدید مالیاتی

با تصویب و ابلاغ اصلاحیه قانون مالیات‌های مستقیم بار دیگر مسئله دریافت مالیات از خانه‌های خالی مطرح شد.

با تصویب و ابلاغ اصلاحیه قانون مالیات‌های مستقیم بار دیگر مسئله دریافت
مالیات از خانه‌های خالی مطرح شد. بحث مالیات بر خانه‌های خالی بحث جدیدی در
اقتصاد ایران نیست، چراکه قانون مالیات بر خانه‌های خالی که به باور کارشناسان
اقتصادی موجب رونق مسکن و تعادل میان عرضه و تقاضا خواهد شد و از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰
اجراشده بود، از سال ۱۳۸۰ از قانون حذف شد و پس‌ازآن مهم‌ترین اقدامی که در چند
سال اخیر برای قانونمند کردن اخذ مالیات از خانه‌های خالی از سکنه برداشته شد به
سال ۸۶ بازمی‌گردد که در آن نمایندگان مجلس باهدف کاهش قیمت مسکن و اجاره‌بها،
طرحی را با عنوان «واگذاری زمین و وضع مالیات بر خانه‌های خالی» با قید یک‌فوریت و در سه
ماده تقدیم مجلس کردند اما در آن زمان این طرح با مخالفت شدید نمایندگان مواجه شد
و هیچ‌گاه از سد تصویب مجلس عبور نکرد و بار دیگر بحث بازگشت آن به قانون از سال
۱۳۹۱ مطرح شد.

اگرچه مسئله تصویب مالیات بر خانه‌های خالی در قالب ماده ۵۴ مکرر اصلاحیه
قانون مالیات‌های مستقیم در سال ۱۳۹۲ رد شد، اما امسال با ابلاغ این قانون از سوی
رییس‌جمهور مالیات خانه‌های خالی به‌طور رسمی وارد قانون مالیاتی شد. به‌این‌ترتیب
طبق ماده ۵۴ مکرر اصلاحیه قانون مالیات‌های مستقیم، واحدهای مسکونی واقع در شهرهای
با جمعیت بیش از۱۰۰هزار نفر که به استناد سامانه ملی املاک و اسکان کشور به‌عنوان
واحد خالی شناسایی می‌شود، از سال دوم به بعد مشمول مالیات معادل مالیات بر اجاره
خواهند بود، به‌این‌ترتیب که صاحبان این خانه‌ها موظف‌اند، در سال دوم معادل یک‌دوم
مالیات متعلقه، در سال سوم معادل مالیات متعلقه و از سال چهارم به بعد معادل یک
ونیم برابر مالیات متعلقه را بپردازند.

در حال حاضر در شرایطی که بخش مسکن با کسادی مواجه است، بسیاری از خانه‌های
خالی باانگیزه افزایش قیمت در طول زمان به‌منظور کسب سود بیشتر نگه‌داشته می‌شوند
که می‌توان با این اصلاحیه و با ابزار مالیاتی به مقابله با این پدیده رفت که به
گفته کارشناسان، این نوع مالیات تصاعدی که در دنیا مرسوم است می‌تواند تسهیل‌گر
این امر باشد. با نگاهی به تجربه بسیاری از کشورها در زمینه اخذ مالیات از خانه‌های
خالی می‌توان مشاهده کرد که در بسیاری از کشورهای دنیا این طرح به شکل قانونی و
مشخص سالهاست که اجرا می‌شود.

دولت ایالتی باسک اسپانیا مالکان واحدهای خالی را به میزان روزانه ۹ یورو
جریمه می‌کند، بنابر یک مصوبه قانونی در آمریکا خانه‌هایی که به امید افزایش قیمت
و کسب سود در آینده خالی نگه‌داشته شده باشند، صاحبان آن‌ها مالیاتی معادل ۱۰درصد
ارزش ملک را باید بپردازند، در بندر اسمیر و نستون انگلستان از ۶ ماه خالی ماندن
خانه ای در این منطقه، مالیاتی معادل ۵۰درصد از کل مالیات بر خانه‌های خالی وضع می‌شود
و بعد از یک سال خالی ماندن، صاحب خانه باید به اندازه کل ارزش مسکن مالیات
بپردازد.

در خاتمه این که موافقان اخذ مالیات از خانه‌های خالی، این اقدام را ابزاری
کنترلی می‌دانند که با اجرای آن، احتکار از بازار مسکن به‌عنوان یک کالای سرمایه‌ای
رخت بر می‌بندد، تورم ناشی از گرانی اجاره و خرید و فروش مسکن مهار می‌شود، عرضه
مسکن افزایش می‌یابد و به عاملی برای افزایش درآمد دولت از محل مالیات‌های مستقیم
مبدل می‌شود.