فرصتی برای آغاز

نمایشگاه های صنعت ساختمان در منطقه خاورمیانه؛
نقطه شروع فعالیت در دورجدید

وضعیت پیمانکاران و انبوه سازان در چند ماه اخیر، بر هیچ کس پوشیده نیست. همه می دانیم افزایش قابل توجه قیمت مصالح ساختمانی، وضعیت نسبتا ناگواری برای این بخش از سازندگان و تولیدکنندگان کشور، به وجود آورده است طوریکه هر وقت مجالی برای گفتگو با این بخش از جامعه به وجود آمده، گلایه های زیادی درباره گرانی مصالح و تبعات ناشی از آن، مطرح شده است. حتی کسانی که با این طیف از تولیدکنندگان ارتباط نزدیک ندارند، می توانند تنگناهای موجود را از گفته های مسوولان کانون ها و انجمن های مرتبط با ساخت و ساز، به وضوع درک نمایند.

;

طی مدتی که مشکلات صنعت ساختمان به صورت ویژه رسانه ای شد، حتی به ورشکستگی پیمانکاران و انبوه سازان اشاره گردید و مطلعان از امور پیمانکاری و ساخت و ساز، به جد بر این موضوع تاکید کرده اند که اگر فکری به حال آنها نشود، دیری نخواهد پائید که تعداد زیادی از پیمانکاران، ورشکستگی را به عینه درک می کنند و آن وقت دیگر کاسه چه کنم به دست گرفتن، نه به حال تولید توفیر دارد نه به حال تولیدکننده!

;

این موضوع همه فعالان و دلسوزان بخش خصوصی را، به ویژه آنان که در حوزه ساخت و ساز سهمی دارند، به این فکر وامی دارد تا راهکار جدیدی برای فعالیت تولیدکنندگان این حوزه ارائه نمایند تا بتوان با اتکا به این راهکارها، فرصت های جدیدی برای کار و ادامه فعالیت پیمانکاران و سرمایه گذاران ; به وجود آورد. به نظر می رسد در همین بازار آشفته، فرصت هائی وجود دارد که اگر بتوان با فراغ بال به آن توجه کرد، نوع استفاده از این فرصت ها، می تواند شیوه جدیدی (که برخی از شرکت ها تجربه کرده اند) پیش پای صنعت ساختمان کشورمان قرار دهد.

;

بی شک نیازهای امروز در منطقه خاورمیانه از قبیل وضعیت موجود در افغانستان و عراق و یا سایر کشورهای منطقه، فرصتی پیش آورده است که بتوان تا سالیان سال اشتغال پیمانکاران و سرمایه گذاران صنعت ساختمان را تضمین کرد اما چون شیوه پرداختن به موضوع، معمولا با استفاده از مسیر دولت_ دولت است، بسیاری از ارائه دهندگان خدمات در این حوزه، نتیجه مناسبی از فعالیت خود نمی گیرند. به نظر می رسد اگر فعالان این حوزه، بتوانند در شیوه مذاکره خود با دولت های منطقه، تغییر ایجاد کنند و روش های جدیدی به کارگیرند، به طور یقین می توانند نتیجه بهتری از توان و انرژی خود حاصل نمایند. ;یکی از نمونه ها برای این بحث، ; نمایشگاه صنعت ساختمان ایران در افغانستان است که در هفته آخر آبان ماه ; برگزار می شود. مطابق آمارها، ;کشور افغانستان بیش از ۸۰ درصد نیازهای خود را در زمینه های مختلف به ویژه صنعت ساختمان از طریق کشورهای منطقه تامین می نماید همچنین در سال ۱۳۹۰ رقم صادرات محصولات ایرانی به کشور افغانستان به بیش از ۲ میلیارد دلار رسید که صنعت ساختمان سهم عمدهای در دستیابی به این مهم داشته است.

;

این موضوع درباره عراق و سایر کشورهای منطقه نیز صدق می نماید. بنابراین شرکت های فعال در زمینه ساخت و ساز می توانند با حضور در نمایشگاه های بین المللی صنعت ساختمان که در منطقه خاورمیانه برگزار می شود و تغییر شیوه مذاکره خود با دولت ها، فصل جدیدی از فعالیت های خود را آغاز کنند. این نکته قابل توجه است که باید از فرصت هائی نظیر این نمایشگاه و نمایشگاه های مانند آن (برای رقابت با شرکت های ترکیه ای که در حال حاضر بازار منطقه را در سیطره خود قرار داده اند)، استفاده ویژه نمود تا با افزایش میزان صادرات خدمات فنی و مهندسی کشور، علاوه بر اثرگذاری در اقتصاد بتوانیم ماندگاری شرکت های ایرانی در عرصه ساخت و ساز را به میزان قابل توجه، افزایش دهیم.

;

برای همه ما قابل فهم است که امروز بسیاری از صنایع ما (به هر دلیل؛ خوب یا بد) به دلار بستگی دارد. نوسان اخیر قیمت ارز، این موضوع و میزان آسیب پذیری ما از اختلالات ارزی را به خوبی در کانون توجه قرار داد. بنابراین اگر بتوان در فعالیت های خود، اموری را انتخاب کنیم که درآمدش به دلار باشد (به دلار کسب درآمد کنیم، به تومان خرج نمائیم)، ضمن گریز از تبعات نوسان قیمت ارز، می توان کسب و کار ماندگار و قابل گسترشی برای خود، ایجاد نمائیم. متاسفانه صنعت ساختمان ایران در این زمینه بد عمل کرده است و غیر از یکی دو پروژه موفق، مورد قابل توجهی در کارنامه ما قرار ندارد. بنابراین پیمانکاران، انبوه سازان و به طور کلی تولیدکنندگان صنعت ساختمان باید حساب ویژه ای برای نمایشگاه های صنعت ساختمان ; منطقه خاورمیانه که فرصت های بالقوه فراوانی در پیش پای صنعت ساختمان ما قرار می دهد، باز نمایند و این موضوع را به عنوان فرصتی که می تواند دور جدید فعالیت های صنعت ساختمان ما را رقم بزند، در نظر داشته باشند. ; ;

;