برج دودخوار، ابداع دَن روسِگارد، یک طراح هلندی، در پکن، پایتخت چین، مستقر شده است.
یک طراح هلندی در هفتۀ طراحی پکن، از برج دود زدای هفت متریِ خود در چین
رونمایی کرده است.
این برج، که یک تصفیه‌کنندۀ هوای غول‌پیکر به حساب می‌آید، با همکاری دانشگاه
صنعتی دلفتِ هلند و یک شرکت فعال در زمینۀ فناوری نانو در هلند، ساخته شده‌است.
براساس گزارش شبکۀ خبری سی‌ان‌انِ امریکا، دَن روسِگارد، طراح هلندی این
برج، آن را «بزرگترین دستگاه مکش دود در دنیا» توصیف کرده است.
این برج دودخوار، با استفاده از فناوری یون کار می‌کند. در واقع دستگاه
با ارسال یون‌های مثبت به هوا، ذرات آلودگی را جذب کرده و می‌مکد. این ذرات آلودگی
در درون برج، خود را به یک سطح پایۀ بار منفی متصل می‌کنند که الکترود
شمارنده نامیده می‌شود.
در نهایت دریچههایی در بخش
پایینی برج، هوای پاک شده را خارج می‌کنند.
روسِگارد دربارۀ عملکرد برج
می‌گوید: «این برج در هر ساعت ۳۰ هزار متر مکعب از هوا یا به صورت تقریبی هوای یک استادیوم
فوتبال را در روز پاک می‌کند.»
{$sepehr_album_551}
این طراح هلندی مدعی است که این روند، کیفیت هوای اطراف برج را ۷۵ درصد
بهبود میبخشد و به دلیل اینکه ذرات با
ولتاژ مثبت بار می‌گیرند و نه منفی، از تولید اُزون جلوگیری می‌شود.
علاوه بر این، برج دودخوار نهایتاً ۱۴۰۰ وات، معادل آن‌چه برای فعال‌سازیِ
یک دیگ بخار لازم است، انرژی مصرف می‌کند.
روسِگارد و گروهش همچنین ذرات معلق جمع شده در برج را به سنگ‌هایی قیمتی
مبدل می‌کنند. براساس اعلام طراح، از هر یکهزار متر مکعب هوای تصفیه شده، می‌توان یک
سنگ به دست آورد.
نمونه‌ای از جواهراتی که گروه روسِگارد با استفاده از ذرات معلق برج‌دودخوار
ساخته‌اند.
طراح هلندیِ برج دودخوار، طرح خود را در سال ۲۰۱۳ به پکن ارائه داد و چین
از اجرای آن حمایت کرد.
وزارت حفاظت از محیط‌زیست چین در حال حاضر از روسگارد حمایت می‌کند و از
وی خواسته است که طرح خود را در سراسر کشور گسترش دهد.
براساس گزارش‌ها، چین در حال حاضر چهار شهر دیگر را بعد از پکن برای استقرار
برج دودخوار در نظر گرفته است. روسِگارد در این باره می‌گوید: «از
زمان نصب برج در پکن، دودی که روزانه جمع‌آوری کرده است به اندازۀ میزان دودی است که
طی دو هفته در هلند جمع‌آوری می‌کند. این
مسئله‌ای است که طی یک شب و یا با یک برج حل نمیشود.»
براساس پژوهشی که سال گذشته در مجلۀ نیچر (Nature) منتشر شد، آلودگی هوا به
عنوان یکی از خطرناک‌ترین مشکلات قرن ۲۱، هر ساله موجب مرگ زودرس دستکم ۳ میلیون
نفر می‌شود و در شرایط موجود این رقم تا سال ۲۰۵۰ دو برابر خواهد شد.
سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که چین به عنوان دارندۀ یکی از سریع‌ترین
اقتصادهای در حال رشد در جهان، مرگبارترین هوا را نیز در اختیار دارد.
البته قطعاً چینیهایی که ساکن
شهرهای بزرگ این کشور هستند، از شنیدن این خبر شوکه نشدند، چرا که سالها است که
آلودگی هوا به یکی از مسائل روزمرۀ زندگی آن‌ها مبدل شده و خرید ماسک‌های ضدآلودگی
در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف برای آن‌ها عادی شده
است.
