مسکن و ساختمان

سعید آسویار؛ کاندید انتخاباتی هیئت‌مدیره هفتمین دوره انجمن صنفی انبوه‌سازان ساخت‌وساز استان تهران

امروز پس از ۲۱ سال دیگر زمان آن رسیده تا انجمن روی پای خودش بیاستد و به سیاست دولت و کشور متکی نباشد

سعید آسویار متولد ۱۳۴۷ هستم. دارای مدرک کارشناسی عمران از دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مدرک کارشناسی مدیریت اجرایی بوده، یکی از ۱۳ مؤسس انجمن صنفی انبوه‌سازان استان تهران و گسترش آن در سایر استان‌ها و کانون سراسری بودم. در همه ادوار از سال تأسیس انجمن ، عضو هیئت‌مدیره و نائب رئیس بودم و امیدوارم توانسته باشم تکالیف خود را در حد مطلوبی به انجام برسانم. این تشکل در آغاز با یک سری آمال و آرزوی سازندگان بزرگ تأسیس شد و نسل قبل این صنف،  مسیر پرپیج و خم را طی سال‌ها از سر گذراندند. به‌ویژه در سال‌های اخیر انجمن‌ها بلاتکلیف و معطل تصمیمات دولت در حوزه مسکن بوده‌اند. حال با ورود نسل جدید سازندگان و شکل‌گیری نیازهای جدیدی باید سیاست‌های جدیدی شکل بگیرد.

امروز پس از ۲۱ سال دیگر زمان آن رسیده تا انجمن روی پای خودش بیاستد و به سیاست دولت و کشور متکی نباشد. سال‌ها این وابستگی نشان داد تمام قول‌ها وعده ‌و وعیدی بیشتر نبوده است. هرگز به مرحله اجرا نرسید باید در کنار هم انبوه‌سازی واقعی را رقم بزنیم.

آنچه باید سرلوحه کار خود قرار دهیم، انجمن باید به دنبال تقویت بنیه مالی اعضا باشد که با تحقیق، مشاوره و بکارگیری متخصصان اهل‌فن تحولی در قراردادها دهیم، استقلال کامل انجمن از سیاست‌های دولت ، تعریف پروژه‌های جدید برای اعضا عدم ارائه پروژه به انبوه­سازان که نتیجه عدم توجه وزارت راه و شهرسازی، عدم ارائه مجوز توسط شهرداری‌ها، مالکیت بخش دولتی و نظامی بر زمین‌های بزرگ و گسترش شرکت‌های ساختمانی دولتی نظامی که با رانت پروژه­ها را تصاحب می‌کنند و حتی عضو انجمن هم نیستند. این در حالی است که اعضای انجمن از این مزایا برخوردار نیستند.

اما تمام این‌ها دلیل بر آن نیست که کاری از اعضای انجمن انبوه‌سازان ساخته نیست، می‌توان با ایجاد شرایط جدید و بازتعریف پروژه­هایی الگوهایی را طراحی کنیم. وزارت مسکن شهرسازی می‌توان در خصوص تغییر کاربری زمین‌های بزرگ به ما کمک نماید تا برای پروژه‌های چند هزار واحدی برای اعضا توسط وزاتخانه مجوز صادر شود.

در دوره گذشته به دلیل هم‌زمانی با کرونا تعاملات انجمن در داخل و خارج از انجمن با محدودیت‌های زیادی همراه بود و نمی‌توان موردنقد جدی قرار بگیرد.

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا