ساخت لنت ترمز اتوبوس ها با کارتن و مقوا!

واژگونی اتوبوس خبرنگاران و سربازان آن هم کمتر از ۲۴ ساعت به دلیل نقص فنی وسیله، موضوعاتی مانند نبود نظارت بر تولید داخلی و داشتن معاینه فنی، عدم اجرای دقیق قوانین، تولید بی کیفیت قطعات و لوازم یدکی مانند ترمز و… را دوباره بر سر زبان ها انداخت. این موضوعات، مهم ترین عوامل حادثه آفرین در اتوبوس های بین شهری بودند. در این راستا رییس هیات مدیره کانون سراسری انجمن های صنفی رانندگان بخش مسافر کشور در گفت وگو با یکی از خبرگزاری ها در این خصوص گفت: «چند دهه قبل، ایران خودرو یا ایران ناسیونال سابق، اتوبوس هایی برای جاده ها و شرایط مختلف آب و هوایی مختلف تولید می کرد که همه آنها از ایمنی و کیفیت لازم برخوردار بودند و با کمترین حادثه مواجه می شدیم، چراکه در آن زمان تولیدکنندگان و متولیان احساس مسوولیت می کردند و این صنایع هم دولتی نبود. تولیدکنندگان امروز اتوبوس فروش محصول را پایان مسوولیت شان می دانند و تولیدشان هم از استانداردهای لازم برخوردار نیست.» غلامرضا خادمی زاده با بیان این موضوع که اتوبوس های نویی هم که امروزه تولید می شود بدون هیچ تکنولوژی و به صورت کپی برداری وارد شده و کف استانداردها را دارد که کافی نیست درخصوص تولید محصولات با کیفیت کم گفت: «کارخانه های تولیدکننده هیچ مسوولیتی در قبال گارانتی ندارند و لوازم بی کیفیتی مانند لنت ترمز در ایران بدون کیفیت و با مقوا و کارتن تولید می شود. مردم حق دارند اعتراض کنند و ما هم معترضیم اما وقتی راننده اتوبوس و مالک آن هیچ اختیار و توانایی برای تهیه چیزی که می خواهد، ندارد مجبور است از اجناس بی کیفیت یا با کیفیت پایین استفاده کند.» رییس هیات مدیره کانون سراسری انجمن های صنفی رانندگان بخش مسافر کشور گفت: «سال هاست، فریاد نوسازی می زنیم و هیچ کمکی از دولت هم نمی خواهیم و اما صدای ما به جایی نمی رسد. به عنوان مثال در اردیبهشت ماه سال گذشته ۱۰۵ دستگاه اتوبوس برای آغاز نوسازی اتوبوس های برون شهری با تخفیف ۵۰درصدی و به نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی تولید شد اما تاکنون حتی یک دستگاه آن به راننده یا مالک تحویل داده نشده است و وزارت راه و شهرسازی و سازمان راهداری هم پاسخگوی ما نیست. یا در شرایطی که نیاز به نوسازی ناوگان بیشتر از هر زمان دیگری است گفته می شود که نباید این نوسازی از طریق واردات انجام شود، چراکه تولید داخلی کافی است. این در حالی است که مخالفان واردات اتوبوس باید بدانند که سالانه ۳۰۰ دستگاه در کشور و در بهترین حالت تولید می شود و هم اکنون ۷۰۰۰ دستگاه اتوبوس فرسوده در کشور داریم که اگر بخواهیم تنها از محل تولید داخلی بهره ببریم ۲۵ سال نوسازی این ناوگان طول می کشد و باید دوباره از اول شروع کنیم، چراکه اتوبوس هایی که در سال های نخست نوسازی شدند دوباره فرسوده شده و باید مجددا جایگزین شوند.»