مهران خوشرو معمار معتقد است اکثر فضاهای سبز به یک سازه تحمیل می‌شوند، اما طراحی نمی‌شوند.
پنل پروژه اداری-تجاری ساختمان گندم با حضور دبیران هومن بالازاده، عباس ریاحی فرد و مهران خوشرو معمار پروژه برگزار شد.
خوشرو با اشاره به ساختمان گندم گفت: موقعیت ساختمان گندم به‌گونه‌ای است که کنار یک شریان پرتردد در تهران خیابان شیخ بهایی قرار است. پروژه حدود ۸ هزار متر بنا داشت و به صورت اداری-تجاری بود.
این معمار اضافه کرد: بعد از آن این ساختمان برای گروه زر ماکارون جذاب شد و ما در مرحله نیمه کاره آن را تحویل گرفتیم و با سازه‌ای رو‌به‌رو بودیم که امکان تغییر آن نبود.
وی درباره نمای ساختمان توضیح داد: نمای اصلی پروژه از سرامیک و لعاب سرامیکی است و این ترکیب به دلیل جلوگیری از نور شرق، غرب و جنوب بوده است. مدارک عمومی به کمیسیون شهرداری و نما تحویل داده شد.
خوشرو افزود: تراکم بالا در شهرمان با سود حاصل از فروش پیوند خورده و دغدغه همکارانم بهره‌برداری از فضای خالی جهت فضای سبز است که اکثر فضاهای سبز به ساختمان تحمیل می‌شوند، اما طراحی نمی‌شوند و معمولا جاهای بدون کارکرد ساختمان را برای فضای سبز استفاده می‌کنند.
خوشرو یادآوری کرد: وجود فضاهای خالی برای سازنده‌ها ترسناک است و فهماندن اینکه ممکن است فضای سبز ارزش افزوده داشته باشد، سخت است.
وی ادامه داد: در این پروژه با جابه‌جایی دو یا پنج طبقه امکان ساخت بدون افزایش تراکم وجود داشت، اما شهرداری اجازه نمی‌دهد و این جابه‌جایی موجب ایجاد فضایی برای ساخت فضای سبز می‌شود.
این معمار با بیان اینکه معمولاً فضای سبز به نفع متراژ از ساختمان حذف می‌شود، افزود: فضاهای سبز مخزن روش زندگی هستند و روی کیفیت زندگی تأثیر مثبت می‌گذارد. ساختمان گندم هم از این استراتژی بی‌بهره نبود و فضاهای خالی را برای ایجاد فضای سبز استفاده کردیم. خوشرو عنوان کرد: تمام پول تراکم دریافت شد، اما ساخته نمی‌شود و آن اعتماد لازم بین معمار و شهرداری وجود ندارد.
این معمار درباره نمای ساختمان گفت: نما در این پروژه از مصالح شروع می‌شود و اول کارخانه تولید ماکارونی را دیدیم که دورریز ماکارونی سبوس گندم بود و آن را به ملات خاک و گچ اضافه کردیم و تمام این دیوارها یکبار جوانه زد و این کار برای ما ارزش زیادی داشت.
