۲ اثر تاریخی در فارس مرمت می‌شوند
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان فارس از امضای تفاهم‌نامه‌ای برای مرمت ۲ اثر تاریخی مسجد جامع عتیق و مدرسه خان در شیراز خبر داد.
مصیب امیری گفت: این تفاهم‌نامه بین راه و شهرسازی،
میراث فرهنگی، اوقاف و امور خیریه و استانداری فارس منعقد و امضا شده است. براساس
این تفاهم‌نامه مقرر شده است این آثار شاخص تاریخی با اعتباری معادل ۲ میلیارد
و ۲۰۰ میلیون تومان مرمت شوند که سهم میراث فرهنگی ۴۰۰ میلیون تومان است.
وی افزود: در مرحله اول و تا پایان سال مالی ۹۳ (پایان تیرماه ۹۴) حدود ۱۷۰ میلیون تومان از سهم ۴۰۰ میلیون تومانی
میراث فرهنگی برای مرمت این دو اثر تاریخی اختصاص یابد.
مدرسه خان از بناهای معروف و زیبای باقیمانده از
دوران صفویه است که در محله اسحاق‌بیگ شیراز قرار دارد. ساخت این مدرسه از مدارس
بزرگ علوم فقهی دوران صفویه، به همت الله وردی خان افشار، والی شیراز و سپه سالار
شاه عباس صفوی آغاز شد و پس از مرگ آنان پسرش سردار نامی ایران، امام قلی خان در
سال ۱۰۲۴ هجری قمری کار ساخت بنا را به اتمام رساند.
زیر بنای این ساختمان که به سبک بناهای درون گرا ساخته شده، ۷۶۸۶
مترمربع است. در زمان
ساخت و تا عصر زندیه در طرفین جبهه غربی مدرسه دو گلدسته بلند آجری با تزئینات و
کاشی کاری وجود داشته که به دلیل مسلط بودن بر ارگ حکومتی کریم خان زند ویران شده
است.
کاشی کاری‌های سقف مدرسه مثل مسجد شیخ لطف‌الله در اصفهان است و در
حاشیه سقف آیات قرآنی با خط ثلث عالی نقش بسته که در کتیبه آن سال ۱۰۲۴ هجری قمری
نگاشته شده است. بالای دالان، تالار وسیعی است که روزگاری حکیم ملاصدرا ملقب به
صدرالمتألهین، فلسفه اشراق در آن تدریس می‌کرده است.
مسجد جامع عتیق شیراز که با نام‌های مسجد جمعه، مسجد
جامع و مسجد آدینه هم معروف است، از کهن‌ترین مساجد شیراز به‌شمار می‌رود و در
مشرق شاه‌چراغ قرار دارد. این مسجد دو ایوانی در سال ۲۸۱ هجری قمری به دستور عمرولیث صفاری
ساخته شد. ساختمان
مسجد که اولین هسته تاریخی شهر شیراز به‌شمار می‌رود، مشتمل بر بنایی مرتفع است که
دارای چندین حجره و شبستان بوده و برخی قسمت‌های آن دوطبقه است.
این مسجد دارای ۶ درب ورودی و خروجی بوده که یک درب در ضلع شمالی، یک
درب در ضلع جنوبی، دو درب در ضلع غربی و دو درب در ضلع شرقی قرار داشته است. درب
ورودی ضلع شمالی به دوازده امام معروف است و کتیبه‌ای بر فراز آن قرار گرفته که در
دوره صفوی و در سال (۱۰۳۱ هجری قمری
) به خط علی جوهری نگاشته شده و سر در شمالی مسجد با کاشی، مقرنس کاری
شده است.
