نایب رئیس اتاق ایران و چین معتقد است: جمهوری اسلامی ظرفیت افزایش سه برابری تجارت با دنیا را در شرایط جدید و با ورود کشورمان به چرخه اقتصاد جهانی را دارد.
مجیدرضا حریری
افزوده است: سال ۲۰۱۴ سطح مبادلات تجاری ایران و چین حدود ۴۶ میلیارد دلار بود که
با این حساب سهم ایران از تجارت چین با دنیا، یک هزارم است.
آمارهای منتشر شده حاکی است، سال ۲۰۱۴
مجموع مبادلات تجاری چین با دنیا از چهار هزار و ۶۰۰ میلیارد دلار گذشت.
برپایه اطلاعات تجارت جهانی، سهم ایران از
تجارت جهان کمتر از ۰.۴ درصد است در حالی که سهم واقعی کشور با توجه به حجم اقتصاد
ایران باید ۱.۲ درصد باشد.
به اعتقاد حریری تجارت ایران و چین طی سال
های اخیر تحت تاثیر تحریم های اقتصادی علیه ایران قرار داشته و باید دانست که
رابطه اقتصادی ایران با چین به واسطه وجود تحریم ها شکل نگرفته، بلکه چنانچه هیچ
تحریمی از ابتدای انقلاب اسلامی به بعد هم وجود نداشت، چین باز هم اکنون اصلی ترین
شریک تجاری ایران محسوب می شد.
وی شرایط تحریم اقتصادی را برای مناسبات
ایران و چین چنین ارزیابی کرد که تاثیر مثبت تحریم برای چین این بود که در میدان
رابطه با ایران، رقیب های غربی حضور نداشتند و چین در این شرایط به شکل کاملتری
وارد رابطه اقتصادی با ایران شد و تاثیر منفی تحریم هم اینکه برای مبادلات بانکی
با ایران و خرید نفت در فضای بین المللی، چینی ها فشارهایی را تحمل می کردند.
حریری می افزاید: شرایط فعلی که چشم انداز
مثبتی برای لغو تحریم ها طی ماه های آینده ایجاد شده، بازتعریف روابط اقتصادی با
دنیا مورد هدف قرار گرفته است.
وی معتقد است: دوران بعد از جنگ و دولت
سازندگی به عنوان دوران تقویت روابط تهران – پکن شناخته می شود و در دوران اصلاحات
نیز سالانه رابطه کشورمان با چین دو برابر شد، در دولت های نهم و دهم هم روابط
اقتصادی تهران و پکن رو به پیشرفت بود و در دولت یازدهم نیز کماکان این روابط وجود
دارد.
حریری خاطرنشان می سازد: گسترش روابط
ایران و چین هرگز به تحریم ها وابسته نبوده اما تحریم جلوی سرعت گسترش روابط ایران
و چین را گرفت.
به اعتقاد کارشناس یادشده، برقراری تحریم
با ایجاد محدودیت های بانکی، سرعت رابطه با چین کاهش یافت و در سال های اول تحریم
یعنی سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱حجم روابط ۳۰ تا ۳۵ درصد افت کرد.
وی افزوده است: چین بزرگترین تاجر و دومین
اقتصاد بزرگ دنیاست، به همین دلیل بزرگترین شریک تجاری ایران محسوب می شود.
حریری یادآور شد: سال ۲۰۰۰ میلادی به بعد
روابط اقتصادی ایران با چین دوبرابر شد و به همین نسبت، اندازه اقتصاد چین در جهان
هم دو برابر شده است.
وی تاکید کرده است: روابط اقتصادی ایران و
چین با تحریم و بدون تحریم براساس نیاز دوجانبه ادامه پیدا خواهد کرد.
حریری می افزاید: اقتصاد ایران و چین نقش
مکمل یکدیگر را دارند، زیرا چین خریدار بزرگ انرژی و ایران در این بخش فروشنده
محسوب می شود.
وی افزوده است: چنانچه تحریم هم نبود، چین
جایگاه اولین شریک تجاری ایران را بدست می آورد و نوع اقتصاد دو کشور و الزامات
تجارت بین المللی مسیر تجارت ایران و چین را هموار ساخته است.
این کارشناس معتقد است: دوران پس از تحریم
اصل موضوع تجارت با چین خدشه ناپذیر است اما در کیفیت روابط امکانات بهتری برای ایران
فراهم خواهد شد به این صورت که با افزایش حق انتخاب ایران، چینی ها باید با شرکت
های غربی رقابت کنند.
