افزایش ۸۲ درصدی خانوارهای بدمسکن
براساس آمارهای رسمی کشور، تعداد خانوارهای بدمسکن ۸۲ درصد افزایش یافت.
تعداد خانواری که در یک اتاق زندگی می‌کنند، در سال ۹۳ به دو میلیون و
۷۳۰ هزار نفر رسید. این عدد را وقتی با آمارهای سال ۱۳۹۰ مقایسه می‌کنیم افزایش ۸۲
درصد خانوارهایی که در این سه سال تنها در یک اتاق زندگی می‌کنند، مشهود است.
بنابر تعاریف افرادی که در یک
اتاق و کمتر زندگی می‌کنند، بدمسکن محسوب می‌شوند. این تعداد از عدد ۳.۵ درصد
افراد دارای یک اتاق استخراج شده است. وزارت راه و شهرسازی پیشتر آمار خانوارهای بد
مسکن در سال ۱۳۹۰ را یک میلیون و ۵۰۰ خانوار عنوان کرده بود.
براساس آمار بانک مرکزی همچنین درصد خانوارهای دارای دو اتاق نیز ۳۰.۴
درصد گزارش شده است که ۲۳ میلیون و ۷۱۲ هزار خانوار از جمعیت کشور را در بر می‌گیرد. به این
ترتیب در مجموع ۳۴ درصد از خانوارهای کشور در یک یا دو اتاق زندگی می‌کنند. یا به
عبارت دیگر یک سوم از خانوارهای کشور در کمتر از یک یا دو اتاق زندگی می کنند.
در مقابل ۱.۴ درصد از خانوارهای کشور در بیش از شش اتاق زندگی می‌کنند.
خانوارهایی هم که در پنج اتاق زندگی می‌کنند نیز ۲.۶ درصد برآورد شده است.
پدیده بد مسکنی در کنار توجه به بی‌مسکن‌ها از برنامه‌های مورد توجه
وزارت راه و شهرسازی است. بر این اساس و طبق برآوردهای این وزارتخانه در حال حاضر
یک میلیون و ۲۳۰ هزار خانوار بی مسکن در کشور وجود دارند.
بدمسکن به خانوارهایی اطلاق می‌شود که دارای مسکن کوچک یعنی یک اتاق و
کمتر هستند. وزارت راه و شهرسازی در برنامه‌های خود در قالب طرح جامع مسکن، تامین
مسکن برای این گروه را نیز در قالب طرح مسکن اجتماعی در دستور کار دارد.
آمار وزارت راه و شهرسازی حکایت از آن دارد که در ۱۵ سال یعنی از سال
۱۳۷۵ تا ۱۳۹۰ تعداد خانوارهای بی‌مسکن با کاهش مواجه بوده است به طوری که از یک میلیون
و ۶۲۸ هزار خانوار در کشور در سال ۱۳۷۵ به یک میلیون و ۵۰۰ هزار خانوار در سال ۱۳۸۵ و به یک
میلیون و ۲۳۰ هزار خانوار در سال ۱۳۹۰ رسیده است.
به عبارت دیگر تعداد خانوارهای بی‌مسکن در سال ۱۳۸۵، ۷ درصد نسبت به
سال ۱۳۷۵ و در سال ۱۳۹۰، ۱۸ درصد نسبت به سال ۱۳۸۵ کاهش نشان می‌دهد، این درحالی
است که در این سال‌ها جمعیت کشور در حال افزایش بوده است.
