موفقیت طرح ملی مسکن در گرو بکارگیری افراد باشهامت است

برای به نتیجه رساندن طرح های بزرگی مانند طرح ملی مسکن به افرادی بزرگ و با شهامت نیاز داریم. افرادی که حتی برای نوشتن یک دستور دستشان می لرزد و حاضر نیستند هیچ گونه ریسکی را بپذیرند، نمی توانند کمکی به موفقیت این طرح بکنند. وزیر راه وشهرسازی باید این افراد را که در بدنه مجموعه متبوعش حضور دارند را کنار بگذارد.

محمدعلی ربانی، کارشناس حوزه مسکن با بیان مطلب فوق، برخی چالش ها و مشکلات طرح ملی مسکن را در گفتگو با صما تشریح کرد.

وی با انتقاد از برخی تصمیم گیری های اشتباه از سوی وزارت راه و شهرسازی و عدم توجه به نظر و پیشنهادات متخصصان، گفت: به طور کلی اولین مشکل در طرح ملی مسکن این است که نفس ساخت یک میلیون واحد مسکونی در سال مورد تردید است. چرا که روند ساخت این تعداد واحد های مسکونی در طول یک سال امکان پذیر نیست و حداقل چندین سال به درازا می کشد.

ربانی ادامه داد: از جانمایی گرفته تا اخذ پروانه های نظام مهندسی تا ساخت واحدهای مسکونی و نصب انشعابات و… حداقل بصورت منطقی ۳ سال زمان می برد. ضمن اینکه صرفا نباید موضوع ساخت و ساز را در نظر بگیریم چرا که برای تحویل دادن این تعداد واحد  مسکونی اقدامات گسترده ای به جز موضوع ساخت و ساز وجود دارد که باید درنظر گرفته شود. البته این مسائل در طرح مسکن مهر هم  وجود داشت که اراده قوی، تحکم، مدیریت و تدبیر به کارها سرعت می بخشید که الان این اراده در وزارت راه و شهرسازی وجود ندارد.

این کارشناس حوزه مسکن با بیان اینکه اصولا برای انجام یک کار بزرگ به افراد بزرگ نیاز است، افزود: افرادکوته نظر، افرادی که دستشان برای یک نوشتن یک دستور می لرزد افراد با شهامتی نیستند . مثلا مدیران و افرادی که در آستانه بازنشستگی هستند هیچ گونه ریسکی برای کارهای مهم نمی توانند انجام دهند. چرا که به این موضوع فکر می کنند که مبادا خللی در مسئله بازنشستگی آنها ایجاد شود . این چنین افرادی در مدیر کل ها، بدنه وزارتخانه  و…  دیده می شوند. آقای وزیر باید بداند که این افراد را کنار بگذارد. چرا که با این افراد نمی شود کار کرد .

از اشتباهات گذشته درس بگیریم

وی با تاکید بر اینکه ما باید از تجربه های سال های گذشته درس بگیریم و نباید اشتباهات گذشته را تکرار کنیم، توضیح داد:  در زمان مدیریت آقای عبدالعلی زاده انواع سیستم های مشارکتی برای تولید انبوه مسکن وجود داشت و سازندگان را تشویق می کردند که مشارکت کنند و قرارداد ببندند. الان مسئولین میگویند برای همکاری باید مزایده برگزار شود. اگر این مزایده برگزار شود چه کسانی قرار است بیایند؟ ببینید یک فردی وجود دارد به نام سرمایه گذار و انبوه ساز . انبوه ساز در عین حالی که خود سازنده است مدیریت منابع مالی را هم انجام می دهد و سرمایه گذار است. باید سازندگان و سرمایه گذاران را مورد توجه قرار داد.

وی با اشاره به سازوکار تامین مالی مسکن مهر ، گفت: در طرح مسکن مهر دولت چندان هزینه ای برای ساخت و سازها پرداخت نکرد. جز اینکه زمین فراهم و زیرساخت ها را آماده کرد. ساخت به عهده انبوه ساز بود که باید از منابع خود تا مرحله فونداسیون هزینه می کرد. در مرحله اسکلت، بانک ها وارد می شد، تسهیلات می داد و انبوه ساز کار را ادامه می داد و اواسط کار هم از پول متقاضی بخش دیگری از هزینه ها تامین می شد. الان در طرح ملی مسکن دولت به این سمت رفته که کار را به پیمانکاری و کارفرمایی کشانده است. دولت که پولی ندارد. اگر هم می خواهد خلق پول کند که نرخ تورم بسیار بالا می رود.

ربانی با اشاره به اینکه برای موضوع تامین مالی طرح ملی مسکن پیشنهاداتی به وزیر داده ایم، خاطرنشان کرد: در خصوص تامین مالی از طریق بحث فروش نفت در مکانیزم های مختلف پیشنهاداتی به وزیر راه ارائه شده است. متاسفانه اخیرا آقای وزیر فقط یک راهکار را مد نظر داده که همان تهاتر نفت با ساختمان با شرکت های چینی است. در این میان این سوال پیش می آید که مگر شرکت های ایرانی نمی توانند این کار انجام دهند. اعلام شده مثلا نفت بشکه ای ۷۰ یا ۸۰ دلاری را به شرکت چینی به ۴۰ دلار می فروشند و شرکت چینی هم بگوید هر مترمربع را با قیمت مثلا ۱۵۰ دلار می سازم. قضیه یک بام و دو هوا است.

در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ضرورت مدیریت و کنترل قیمت مصالح ساختمانی گفت: مسئله مربوط به کنترل قیمت های مصالح ساختمانی در طرح ملی مسکن موضوع مهمی است. در بحث مصالح ساختمانی دولت هیچگونه کنترلی روی قیمت ها ندارد. ما پیشنهاد دادیم که برای پروانه های ساختمانی که برای طرح ملی مسکن صادر می شود سهمیه آهن آلات ساختمان در نظر بگیرند. این تجربه خوبی است و دلالی و مافیا را حذف می کند. باعث می شود قیمت ها بالا نرود که متاسفانه مورد توجه قرار نگرفت.