منطقه بندی راهکاری برای حفاظت از سیما و منظر شهری
یک کارشناس شهرسازی گفت: مدیریت شهری در هر شهر با توجه به ویژگی‌های جغرافیایی، تاریخی و هویتی، نوع مشخصی از نما را در نظر می‌گیرد، اما سلایق و علایق متفاوت مالکان و معماران موجب شده تا آنان نوعی از نما را برای شهر و ساختمان‌ها اجرایی کنند که متناسب با طرح‌های از پیش تعیین شده نیست.
فرزاد مؤمنی اظهار کرد: اعمال قوانین و سیاست گذاری‌های نادرست در حوزه سیما و منظر شهر یا اجرای نادرست این قوانین موجب ایجاد اغتشاشات بصری می‌شود این اغتشاشات چهره شهر را از بیرون ناموزون و ناهماهنگ نشان می‌دهد.
وی افزود: زمانی که یک پیمانکار یا معمار قصد طراحی ساختمانی در شهر را دارد در وهله اول سلایق مالک آن ساختمان را مورد توجه قرار می‌دهد.
این کارشناس شهرسازی اضافه کرد: ممکن است مالک ساختمان نمای رومی، سنگی یا شیشه‌ای را ترجیح بدهد که با هویت و فرهنگ ایرانی سنخیتی ندارد در حالی که ممکن است این نوع نما با قوانین بالادستی در حوزه سیما و منظر همخوانی نداشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر طراحی متناسب نماهای شهری نیاز است در قالب طرح‌های پیرایش شهر، خط آسمان و خط بدنه‌های شهری نیز مورد توجه و ساماندهی قرار بگیرد تا چهره شهر بیش از پیش زیبا و یک دست باشد.
مؤمنی تصریح کرد: مدیریت شهری در هر شهر با توجه به ویژگی‌های جغرافیایی، تاریخی و هویتی، نوع مشخصی از نما را در نظر می‌گیرد، اما سلایق و علایق متفاوت مالکان و معماران موجب شده تا آنها نوعی از نما را برای شهر و ساختمان‌ها اجرایی کنند که متناسب با طرح‌های از پیش تعیین شده نیست و همین امر به گسترده‌تر شدن اغتشاشات بصری دامن می‌زند.
این کارشناس شهرسازی با اشاره به لزوم در نظر داشتن راهکارهای عملی برای حفاظت از سیما و منظر شهر، گفت: مدیریت شهری به منظور رفع این مشکل می‌تواند شهر منطقه بندی کند تا هم بهتر بتواند قوانین تعیین شده را اعمال کند و هم از مناطقی که دارای بافت و نشانه‌های تاریخی هستند، محافظت کند.
