عضو هیأت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران با بیان اینکه با هزینه ساخت پل صدر می توانستیم حداقل دو برابر پل ساخته شده خطوط مترو ایجاد کنیم، گفت: در عین حال باید دید که آیا این پروژه فرآیندهای قانونی، حقوقی و مقرراتی را طی کرده است یا خیر.
مهدی روانشادنیا اظهار کرد: به عنوان یک دانشگاهی
باید منصفانه معایب و مزایای ساخت پل صدر را بررسی کرد و خوبی ها و بدی های این
پروژه را مورد قضاوت قرار داد.
وی افزود: هر زیرساختی که در تهران بزرگ ایجاد شود باعث خوشحالی است و
به حمل و نقل شهری بیشتر کمک می کند. از جمله نکتات مثبت در مورد پروژه پل صدر
مهندسی و سرعت ساخت آن با توجه به پیچیدگی‌های اجرایی بود که از جمله موارد قابل
تقدیر این پروژه است.
عضو هیأت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران با اشاره
اینکه درباره ساخت پل صدر بحث هایی درباره موضوعات اقتصادی وجود دارد، ادامه داد: در علم اقتصاد بحثی درباره هزینه و فرصت وجود دارد که در آن فرصت
ایجاد شده، هزینه و سود ایجاد شده برای کشور بررسی می شود.
این استاد دانشگاه با طرح این پرسش که اگر پل صدر را نمی ساختیم تا چه
میزان می توانستیم هزینه آن را در پروژه های دیگر هزینه کنیم، خاطر نشان کرد: اگر
به این نتیجه برسیم که با هزینه ای که برای ساخت پل صدر داشتیم می توانستیم بیش از
دو برابر طول پل صدر، مترو بسازیم و در اختیار مردم قرار دهیم، آیا ساخت پل صدر
توجیه اقتصادی داشت؟
وی با انتقاد از ارایه تسهیلات مختلف برای استفاده از خودروهای شخصی
در کشور تصریح کرد: وقتی چنین تسهیلاتی ارایه می شود یعنی به مردم آدرس می دهیم که
به جای مترو، اتوبوس و حمل و نقل عمومی از وسائل حمل و نقل شخصی استفاده کنند که
این باعث می شود سهم حمل ونقل عمومی در تهران و کشور به نسبت حمل و نقل انبوه در
شهرهای بزرگ دنیا کاهش یابد و قابل توجه نباشد، زیرا با کمبود زیرساخت های مترو،
منوریل، تراموا و سایر متدهای حمل و نقل همگانی علی رقم تلاش هایی که شده، مواجه
هستیم.
روانشادنیا با طرح سوال دوم درباره اینکه آیا با ساخت پل صدر رفتار
مردم را تغییر داده ایم؟ تصریح کرد: با ساخت یک طبقه دیگر برای این پل در حقیقت به
مردم گفته ایم که می‌توانید از آن برای جابجایی های بیشتر استفاده کنید و طبیعی
است در چنین حالتی مردم به سمت استفاده از وسایل حمل ونقل شخصی و در نتیجه افزایش
معضلات زیست محیطی مانند آلودگی هوا رو خواهند آورد، ولی در عین حال می توانستیم
با همین هزینه ساخت در زیر بزرگراه‌هایی مانند نیایش، صدر و بابایی اقدام به ساخت
خطوط مترو پس از اخذ مصوبات شورای عالی شهرسازی و لحاظ در طرح جامع شهری کنیم.
عضو هیأت مدیره نظام مهندسی ساختمان استان تهران با طرح پرسش دیگری درباره
اینکه اجرای پل صدر چه تبعات زیست محیطی داشته است؟ اظهار داشت: عده ای دیگر از
صاحبنظران بر این اعتقادند که پل هاو اتوبان های دو طبقه مدت زیادی است که به
دلایلی از جمله تبعات زیست محیطی و خطرپذیری در برابر زلزله، منسوخ شده اند که
البته برای اثبات آن باید بررسی و تحقیق بیشتری انجام شود.
وی با بیان اینکه با بررسی چنین مسایلی این پرسش پیش می آید که آیا گزینه
های فنی دیگری به جای ساخت پل صدر در آن زمان مورد توجه قرار گرفته بود یا خیر؟
تصریح کرد: در یک سال گذشته بحث های داغ و نگاه های متفاوتی در این زمینه وجود
داشته که بهتر بود این موارد قبل از اجرای پروژه بادقت مورد توجه و بررسی قرار می
گرفت.
روانشادنیا گفت: البته باید دید که آیا این پروژه عظیم فرآیندهای قانونی،
حقوقی و مقرراتی خود را طی کرده است یا خیر و آیا مصوبات لازم را دارد و اگر ندارد
به چه دلیل در ساخت این پل ملاحظات گفته شده در بالا در نظر گرفته نشده است.
استاد رشته حمل و نقل و ترافیک دانشگاه علوم تحقیقات تهران اظهار کرد: درست است که ساخت این چنین بزرگراهی در کشور لازم بود و نشانه ای از
پیشرفت کشور است، اما باید به سوالات مطرح شده نیز پاسخ داد.
وی افزود: به هر صورت اجرای این پروژه می تواند دستاوردهای خوبی برای جامعه
مهندسی کشور داشته باشد، به شرط آنکه در تدوین درس آموخته های آن به صورت منصفانه
و علمی کوشش شود، می توان از تجارب این طرح بزرگ در توسعه آینده شهر تهران و سایر
شهرهای کشور استفاده کرد.
