سخنگوی سازمان زمین‌شناسی با اشاره به گودبرداری‌های عمیق برای ساخت ساختمان‌های بلند مرتبه و مگامال‌ها در تهران گفت: این گودبرداری‌ها می‌تواند؛ شرایط هیدرولوژیکی محدوده ساخت‌وساز را به هم بزند.
محمد جواد بلورچی در مورد تاثیر بلندمرتبه‌سازی‌ها و ساخت مگامال‌ها
که نیاز به گودبرداری‌های بسیار عمیق دارند، بر آب‌های زیرزمینی شهر تهران گفت:
این گودبرداری‌ها می‌تواند؛ شرایط هیدرولوژیکی محدوده ساخت‌وساز را به هم بزند.
اگر برنامه‌ریزی درستی نباشد، ممکن است؛ این گونه ساختوسازها به شکل یک سد زیرزمینی
عمل کند و باعث از بین رفتن شرایط طبیعی منطقه شود که این مساله می‌تواند برای خود
آن بنا و پیرامونش خطرناک باشد.
وی ادامه داد: زمانی که سطح آب زیرزمینی به شکل غیرطبیعی در یک منطقه بالا
برده می‌شود و در کنار آن منطقه‌ای با سطح آب پایین‌تر وجود دارد، یعنی شیب
هیدرولیکی آب در زیرزمین بالا رفته و قدرت فرسایش آب در زیر زمین بیشتر می‌شود، در
چنین شرایطی ابتدا مصالح ریزدانه و سپس دانه‌ها حمل می‌شوند و فضای حفره مانندی در
زیر زمین شکل می‌گیرد که این حفره‌ها گسترش پیدا می‌کنند و در واقع می‌توانند
فرسایش زیرزمینی ایجاد کنند.
بلورچی توضیح داد: همچنین اگر این ساختوسازها و گودبرداری‌ها سبب مسدود
شدن مسیر آب شود، انباشته شدن آب در بالادست می‌تواند؛ باعث اشباع شدن منطقه از آب
شود که این می‌تواند، بارپذیری زمین در مقابل بار سازه را با مشکل مواجه کند.
سخنگوی سازمان زمین‌شناسی در پاسخ به این سوال که جلوگیری از این
مسائل چه میزان در ساخت‌وسازهای شهر تهران رعایت می‌شود، گفت: از آنجا که رعایت این
مسائل در پی‌سازی، هزینه‌بر است، ممکن است در نظر گرفته نشود؛ به طور طبیعی همه
مهندسان می‌دانند که وقتی به سطح آب‌های زیر زمینی می‌رسند، باید برای آن برنامه‌ریزی
و مسیر انتقالی برای آب تعریف کنند.
ادامه
داد: البته همه این اقدامات هزینه‌بر است و ممکن است؛ زمانی که می‌خواهند، اقتصاد
مهندسی پیاده کنند، توسعه پایدار مدنظرشان نباشد و برای پایین آوردن هزینه‌هایشان
اقداماتی انجام دهند که بعدا به خودشان و دیگران هزینه‌های چند برابر تحمیل شود.
وی با اشاره به بیشترین بارگذاری ساختمان‌های بلند مرتبه و مگامال‌ها
در شمیرانات با وجود قنات و آب‌های زیرزمینی متعدد در این منطقه، اظهار کرد: این بارگذاری‌ها با وضعیت هیدرولوژیک منطقه همخوانی ندارد. برای توسعه
شهر باید برنامه آمایش وجود داشته باشد و بر اساس آن بارگذاری انجام شود، یعنی باید
بدانیم مرکز شهر در کجا باید توسعه پیدا کند و کدام منطقه برای بلند مرتبه‌سازی
مساعد است؟
مشاور سازمان زمین‌شناسی توضیح داد: در شهر تهران توسعه ناهمگون بوده
و برنامه‌ریزی بر اساس برنامه آمایش نیست و هر مسئله‌ای در لحظه‌ای که در حال اتفاق
افتادن بوده در موردش تصمیم گیری شده است، اگر توسعه پایدار در این زمینه مدنظر
نباشد، هرشهری به همین شکل قارچی که تهران گسترش یافته، رشد پیدا می‌کند که
نامناسب‌ترین وضعیت در زمان بحران است.
