ارائه مصادیق ارزش افزوده در پروژه ساختمان پرسیکا

تهران شهری بسیار متراکم با انواع آلودگی‌های ممکن که عناصری مثل باغ‌ها و فضاهای باز شهری در آن، در حال ناپدید شدن هستند. سوالی که در این موقعیت مطرح می‌شود این است که آیا ساختمان با استراتژی‌های طراحی خود می‌تواند در این فضا، نقشی موثر و نجات بخش داشته باشد؟ آیا می‌توان با تضادی معنادار و اغراق آمیز با شهر آلوده، فضای سکونت را، سبز و با طراوت و با انرژی کرد؟
پرسیکا را شاید بتوان پاسخی به این سوال فرض نمود. (پروژه‌ای با قصه‌ای طولانی که قرار بود مانند بسیاری از ساختمان‌های شمال شهر، ظاهری کلاسیک پیدا کند و در میانه راه، پس از طراحی سازه و اجرای اسکلت، تغییر مسیر داد و دفتر ما طراحی آن را ادامه داد). در مسیر جدید هم چالش‌های بسیاری وجود داشت؛ اضافه کردن صفحات سبز به نما، صفحه‌هایی که مناسب کاشت و رشد باشند و از عمق و ضخامت کافی برخوردار باشند، با توجه به اینکه اسکلت ساختمان در زمان شروع طراحی در حال ساخت بود و افزودن این صفحات هم از نظر سازه‌ای و هم از دید شهرداری کمی مشکل‌ساز بود که با پافشاری و در طی جلسات متعدد به درستی و با دقت، اجرایی و محقق شد.
از سایر موارد مهم و موثر در این پروژه، وجود یک مسیل بزرگ بلافاصله در کنار ساختمان بود که در پس یک تصمیم مهم و استراتژیک به پکیج طراحی و ساخت اضافه شد. در اغلب موارد مسیر‌های دسترسی به این مسیل‌ها بسته و فضاهای داخل آن نیز رها شده باقی می‌ماندند؛ اما در طی پروسه طراحی بنا این مسیل نیز به یک فضای جمعی زیبا، قابل استفاده و همزمان آماده برای مواقع اضطراری تبدیل شد.