کامران صفامنش معمار، سخنران ابتدایی روز دوم چهاردهمین اجلاس طراحان و سازندگان بود. وی با ابراز تاسف از وضعیت کنونی دانشگاه های معماری که وقت جوانان را تلف می کنند که در دفاتر باید کار یاد بگیرند و لطمکه زیادی به معماری خورده است و یک گپ وجود دارد و باعث می شود معماری نتواند
وی درباره ساختمان مسکونی یاسمن که ۱۲ سال پیش طراحی کرده بود و معماری بسیار زیبایی داشت سخن گفت که مهندس تربتی و مسعودی سازندگان این طرح بودند.
این استاد برجسته بیان کرد: فکر می کردم تاثیر خاصی روی معماری می گذارد. من به دنبال ایجاد سبک خودم بودم.۱۲ سال پیش این اثر را ساختم و دانشجویان من بعد از این کارهای بسیار خوبی می سازند.
وی درباره شیوه طراحی این کار و استفاده از مدل باغ ایرانی در آن و مصادیق طبیعت در همه کارهایش توضیح داد. در ادامه سخنرانی هایش به شیوه های داوری مسابقات ایرانی ایراداتی وارد کرد. در ۷۳ سالگی کارهایی را انجام دادم که به دانشجویان نشان دهم جوان فکر کردن اندیشه است و به سن و سال ربطی ندارد|، از این رو معماری کاری بسیار سخت است. معماری امری جمعی است. دیالوگ معماری بین معماران بسیار مهم است و باید با هم همدلی و همفکری کنیم تا کارهای خوب تولید شود. معماری که تاریخ معماری دنیا و ایران و شهرهای مختلف را نداند معمار موفقی نیست. ساختمان های خوبی که ساخته می شود حاصل دیالوگ بین معماران است.
