علی اکبر امیر احمدی، سازنده منطقه ۲ و ۱۰ در گفتگو با صما درباره کمپین شهر و سازنده بیان کرد: در حالی که در ایران یک سال طول می کشد تا یک سازنده بتواند جواز بگیرد، در برخی کشورها این فرایند ۶۰ روزه است مثل ترکیه ، مالزی و سنگاپور. در ایران گویا همه ادارات مربوطه در بخش ساخت‌وساز با هم دشمن اند و یک سازنده انگار باید مثل یک جنگجو با همه این ادارات مواجه شود. نظام مهندسی با شهرداری هم گویا در جنگ اند.
وی ادامه داد: یک قانون باید نوشته شود و متولی نظام مهندسی باشد یا شهرداری نه اینکه مراجع مختلف .
این سازنده افزود: اگر فرایند جواز ۶۰ روزه شود به جای هشت ماه یا یکسال ، اداره برق تکلیفش مشخص باشد که انشعاب را قطع کند، اداره گاز همین طور. وقتی همه چیز سیستمی باشد نیازی نیست که سازنده چند ماه در هر کدام از این ادارات دوندگی کند. همان اول کار هم انشعابات هزینه ای بابت جمع آوری همه اینها بگیرند و این مراحل را سیستمی کنند تا راه بر وجه مازاد گرفتن بسته شود. الان اداره گاز بخواهد علمک گاز را قطع کند برای بازدید چند ماه طول می کشد. بعد باید برویم شهرداری تا کارشناس بیاید و تخمین بزند که چند متر آسفالت باید تخریب شود و هزینه آن چقدر می شود. فیشی که می دهند فقط ۴۸ ساعت طول می کشد تا در حساب شهرداری بنشیند. بعد که فیش را می بری شرکت گاز، می گویند پیمانکار ندارمد که برای قطع کردن بیاید و باید پیمان کار تعیین شود و همین فرایند دو ماه طول می کشد. کسی باید از ریشه همه مسائل را درست کند. مدیریت ضعیف و سیستم اداری فشل مانع از این می شود که سازندگان بتوانند راحت مجوز ساخت دریافت کنند.
این سازنده درباره یکی از تجاربش بیان کرد: دستور نقشه گرفتم در ستارخان گفتند اینجا قنات بوده است و باید به اداره آب های زیر زمینی مراجعه کنید. چهار ماه من در بخش آب های زیرزمینی دوندگی کردم تا برای بازدید از محل بیایند که در نهایت گفتند قنات نیست.
مسئله دیگر تامین اجتماعی است که بر حسب زیربنایی که داریم مبلغ گزافی را اخذ می کند این در حالی است که اصلا هیچگونه بیمه ای شامل حامل کارگران شما نمی شود.
