یادداشت

افول یا شکوفایی؟

چگونه از بحران ساخت و ساز گذر خواهیم کرد؟

به نظر می‌رسد حوزه ساخت و ساز کشور طی این سال‌های بحرانی، به حدی متأثر از مسائل سیاسی شده که گویا بسیاری از مبانی و اصول کیفی و اخلاقی در این صنعت به حاشیه رانده شده و دیگر کمتر کسی به این مسائل می‌اندیشد.

البته بر کسی پوشیده نیست که بحران‌های سیاسی تاثیری مستقیم بر اقتصاد کشورها به جای می‌گذارند، اما این موضوع نباید ما را از مسئولیت‌های حرفه‌ای و اجتماعی‌مان باز دارد.

متاسفانه دیده می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان راه مقابله با بحران‌های ناشی از تورم را در کاهش کیفیت تولیداتشان یافته‌اند که البته، تنها منحصر به صنعت ساختمان نمی‌شود.

در عین حال، این امر را می‌توان در سطح کلان معماری و ساخت و ساز کشور نیز مشاهده کرد.

واقعیت این است که بحران‌های اقتصادی و سیاسی می‌آیند و می‌گذرند، اما باید دید که در این میان ما چه میراثی از خود به جای می‌گذاریم، چرا که عملکرد انسان‌ها در شرایط بحرانی است که ماهیت و توانایی واقعی‌شان را نشان می‌دهد.

در اینجا بدون این که قصد توجیه ناکارآمدی‌ها در بدنه مدیریت شهری و دولتی را داشته باشم، مایلم اشاره کنم به این که وضع ما هر چه باشد، بدتر از ژاپن و آلمان ویران‌شده از جنگ جهانی دوم نیست؛ باید دید که در طول تاریخ، ملت‌های بزرگ چگونه بحران‌ها را مدیریت کرده و چه رفتاری را در مقابله با آن پیش گرفته‌اند.

واقعیت این است که در میان اضلاع چهارگانه صنعت ساختمان که سازندگان و معماران، تولیدکنندگان، مدیریت شهری و مردم را به عنوان ذینفعان اصلی در بر می‌گیرد، نقش ضلع اول و دوم که فعالان بخش خصوصی در این حوزه هستند، در مدیریت و هدایت این صنعت از سایرین بیشتر است‌ و در نتیجه مسئولیت بزرگتری بر عهده دارند؛ اگرچه نمی‌توان از مسئولیت بخش دولتی در تدوین و اجرای قوانین و مقررات نیز فارغ ماند.

با این حال آنچه مسلم است، در کشور ما هنوز مسائل حل نشده زیادی در رابطه با بهینه‌سازی ساخت با هزینه کمتر وجود دارد که شاید بروز بحران‌های اقتصادی بتواند فرصتی باشد تا طراحان و سازندگان ما بتوانند راهکارهایی جدید برای بروز خلاقیت و جلوگیری از هدررفت هزینه‌های ساخت ارائه دهند، چنان که در کشورهای پیشرفته مدت‌هاست روی این موضوعات کار شده و می‌بینیم که با هزینه کمتر و استفاده بهینه‌تر از فضا، ساختمان‌هایی به مراتب باکیفیت‌تر، ایمن‌تر و پایدارتر از ما خلق می‌کنند و بخشی از آنچه که آن‌ها را به این توانایی رسانده، تلاش برای عبور از موانع و محدودیت‌های تاریخی، جغرافیایی و سیاسی‌شان بوده است.

باری به هر روی، سالی دیگر پیش روی ماست و امیدواریم که ضمن بهبود شرایط اقتصادی و سیاسی کشور، از آنچه در این روزگار بحران بر ما گذشت، درس‌های لازم را گرفته باشیم.

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا