ترسیم نما در نقشه های اجرایی – قسمت دوم

 پیشگفتار قسمت اول : طراحی ساختمان (ترسیم نما ) فقط به سازماندهی و کنار هم چیدن فضاها محدود نمی شود. بلکه باید ضمن طراحی فضاهای داخلی، ترکیب و کیفیت نماهای بیرونی ساختمان نیز به دقت مورد توجه قرار گیرد، و همزمان با تکمیل پلانها و مقاطع، نماها نیز طراحی شوند. ایجاد هماهنگی و توازن بین نیازهای کارکردی فضاهای شرایط محیطی، وضع زمین، سبک و کیفیت نمای بیرونی هماهنگی بازشوها با فرم ساختمان، برای تأمین آسایش روحی و جسمی افراد لازم است.

مرحله ۵
سقف های شیبدار را در صورت وجود کامل می کنیم. برای انجام درست این کار همان طور که در شکل ۷-۵ مشاهده می کنید می توانیم از طرح کلی نمای جانبی یا مقطع کمک بگیریم و پیش آمدگی سقف از دیوار و میزان شیب سقف را مشخص کنیم. و با توجه به لزوم حفاظت درها، پنجره ها و بدنه های ساختمان از اثرات باران و رطوبت بهتر است لبهی سقف تا دیوار حداقل ۶۰ سانتی متر فاصله داشته باشد. میزان شیب سقف بر حسب نوع اقلیم و مصالح مورد استفاده در سقف متفاوت است و معمولا از شیب بالای ۱۵٪ استفاده می شود. به رابطه ی متقابل پلان، نماها و مقطع در سقف های شیبدار مانند شکل ۷-۵ توجه نمایید.

مرحله ۶
با رعایت حداقل ۲۰۵ سانتی متر ارتفاع از کف تمام شده برای نعل درگاه درها و پنجره ها ابعاد پنجره ها را مشخص می کنیم. معمولا نعل درگاه درها و پنجره ها در یک تراز قرار می گیرند.

مرحله ۷
با ترسیم خطوط کف پنجره ها قاب درها و پنجره ها را کامل می کنیم. ارتفاع کف پنجره معمولا برای آشپزخانه ۱۲۰-۹۰ سانتی متر از کف تمام شده می باشد. برای کف پنجره ی اتاقهای دیگر ارتفاع ۶۰-۸۰ سانتی متر معمول است. ارتفاع کف پنجرهی سرویس ها بین ۱۵۰ تا ۲۰ سانتی متر است. گاهی ممکن است پنجره های اتاق ها و آشپزخانه به بالکن باز شود ؛ در این حالت ممکن است پنجره ها به صورت سرتاسری تا کف تمام شده ادامه یابد و به صورت در و پنجره» نیز عمل نماید. ابعاد درها و پنجره ها باید با اطلاعات جداول در و پنجره هماهنگ باشند. در ضمن باید دقت نمود که در این مورد هماهنگی لازم با نقشه های سازه به عمل آید و کادر درها و پنجره ها با عناصر سازهی بنا، مانند ستونها، تیرها و بادبندها تلاقی ننماید

مرحله ۸
نمای پله ها، بالکن ها، ایوان ها و ستون های موجود در نما را ترسیم می کنیم. خط لبه ی نرده ها و دست اندازها را می کشیم.

مرحله ۹
خطوط قاب بندی نما، تغییر مصالح و بافت، خط بالای سنگ ازاره و ضخامت در پوشها و کف پنجره، خطوط اصلی هره و عناصر تزیینی اطراف پنجره و … را ترسیم می کنیم. ارتفاع سنگ ازاره از کف محوطه را حداقل ۲۰cm در نظر میگیریم.

مرحله ۱۰
بر حسب شرایط پروژه و نظر مدرس درس می توانید عناصر زیرسازی بنا مانند کف و دیوارهای زیرزمین و موقعیت بیها را | به صورت خط چین نمایش دهید. حال طرح کلی نما با استفاده از خطوط کمی نازک آماده شده است.

مرحله  ۱۱
ترسیم را کنترل می کنیم تا از صحت کارهای انجام شده و هماهنگی پلان و نما اطمینان حاصل نماییم. حال می توانیم با مشخص کردن ضخامت و ارزش هر کدام از خطوط نما را کامل کنیم تا واقعی تر به نظر برسد.
معمولا سطوح نزدیک تر، پررنگ تر از سطوح دورتر ترسیم می شوند. خط دور ظاهری ساختمان و خط دور عناصر اصلی مانند ستونها، درها و پنجره ها پررنگ تر از خطوط فرعی ترسیم میشوند. برای ترسیم جزئیات درها، پنجره ها، ستون ها و بافت مصالح معمولا از مداد ۴H یا قلم راپید mm ۰ / ۱ و mm ۲/• استفاده می شود. برای ترسیم بقیه ی عناصر بر حسب مقیاس نقشه و راهنمای مدرس درس از خطوط mm ۰ / ۳ تا ۵/ه یا مغز مداد H استفاده می شود. خط زمین از همه ی خطوط نما ضخامت بیشتری دارد. برای نمایش عناصر ندید از خط چین با ضخامت ۰ / ۱ تا ۰ / ۲ میلی متر استفاده می شود.

 

در ساخت نما معمولا از مصالح مختلفی از قبیل شیشه، چوب، فلز، آجر، بتن، سنگ و … استفاده می شود. حال می توان به سادگی با استفاده ی مؤثر از نمادها و علایم مناسب نوع مصالح مصرفی در نما را نشان داد تا نما واقعی تر و قابل درک تر شود. شکل ۱۰-۵ نحوه ی ترسیم بعضی از مصالح را که در نما استفاده می شوند نشان میدهد. نمادهای مصالح در حد امکان مشابه مصالح واقعی ترسیم می شوند، بدون این که نیاز باشد همه ی جزئیات غیرضروری مصالح ترسیم گردند ؛ درواقع شبیه وقتی که از فاصله ی دور دیده شوند، کشیده میشوند. در ترسیم نماهای فاز یک می توانیم مصالح تمام قسمت های نما را نشان دهیم. در نقشه های اجرایی ممکن است تمام یا بخش کمی از مصالح نما نشان داده شوند، در هر صورت باید خوانایی نقشه ها محفوظ بماند. حال می توانیم جزییات تزیینی و بافت مصالح را در نما ترسیم کنیم.

مرحله ۱۳
موقعیت و تیپ پنجره ها تأثیر اساسی در کیفیت نمای ساختمان دارند. در نقشه های فاز یک و فاز دو می توانیم پنجرهها را با تمام جزئیاتی که مقیاس طرح اجازه می دهد رسم کنیم و کف پنجره، قاب دور شیشه ها، تقسیمات روی لنگه، چارچوب و زهوارها را نشان دهیم. همچنین می توانیم درها و پنجره ها را در نماهای اجرایی به صورت ساده تر رسم نموده، آنها را تیپ بندی کرده و جزییات آنها را در نقشه های جداگانه نمایش دهیم.
شماره گذاری و تیپ بندی پنجره ها به روش های مختلف انجام می گیرد. معمولا از یک دایره یا چندضلعی که با یک خط افقی به دو قسمت شده است برای این منظور استفاده میشود. مانند شکل ۹-۵ جزئیات تقسیمات در و پنجره را ترسیم می کنیم و علایم تیپ بندی در و پنجره را نمایش می دهیم.

مرحله  ۱۴

اندازه گذاری نماالف – اندازه هایی از قبیل ارتفاع ساختمان، ارتفاع کف پنجره ها و نعل درگاهی و … را که نمی توان در پلان ها نشان داده در نماها اندازه گذاری می کنیم. برای اندازه گذاری نما معمولا از یک یا چند سطح افقی مانند کف طبقه ی همکف، بالای سنگ ازاره ، خط زمین و کف تمام شده ی محوطه به عنوان مبنا استفاده می کنیم. تراز ارتفاعی سطوح مبنا را می نویسیم. باید دانست که اندازه های عمودی و روی نما از سمت راست برگ نقشه خوانده می شوند. در زمین های شیدار معمولا گوشه های ساختمان نیز نیروگذاری میشوند. برای نشان دادن ارتفاع از علامت فلش پایین  استفاده می کنیم.
ب- خطوط اندازه و خطوط رابط در روی نما و با در کار آن رسم می شوند. فاصله ی زمین تا کف ساختمان، کقه تا زیر سقف (محل برخورد سقف با دیوار) را کار نامشخص می کنیم. ضخامت سقف را می توانیم با نوشته با اندازه مشخص کیم. ارتفاع درها و پنجره ها و ارتفاع کف پنجره ها از کف تمام شده را اندازه گذاری می کنیم. اندازه های افقی معمولا در پلان اندازه گذاری می شوند).
ج- میزان شیب سطوح و سقفها. ارتفاع خط الرأس سقفها، پیش آمدگی لبه ی بام، ارتفاع دودکش ها ارتفاع خرپشته و دست اندازهای اطراف بام را مشخص می کنیم.
د- ارتفاع عناصر زیرسازی ساختمان مانند که زیرزمین و مونیت پی ها را اندازه گذاری می کنیم. ضخامت بی را با اندازه با نوشته مشخص می کنیم. سطح خاک زیر پی را نیروگذار می کنیم. : د- ارتفاع جعبه گل ها. باغچه ها، دیوارهای محوطه را از سطوح مبنا اندازه گذاری می کنیم.

مرحله ۱۵

جزئیات پیچیده ی شما را در روی نماهای اجرایی شماره گذاری می کنیم و آنها را در مقیاس بزرگ تر در حاشیه ی نما با سایر نقشه های معماری ترسیم می نماییم.

مرحلهی ۱۶

خطوط کلیدی تما را با نوشتن توضیحات لازم معرفی و مصالح به کار رفته در تما را به اختصار نامگذاری می نماییم. بهتر است نوشته ها و نشانه های مربوط به مصالح را آخر از همه اضافه کنیم تا با ترسیمات تداخل نداشته باشد. همچنین عنوان و مقیاس نقشه را می نویسیم.

مرحله ۱۷

 ترسیمات، اندازه ها و توضیحات را کنترل می کنیم تا از صحت و هماهنگی آنها با پلان ها و مقاطع اطمینان حاصل کنیم.
به همین روش می توانیم تماهای دیگر را نیز کامل کنیم. برای سهولت و هماهنگی کار از ارتفاع خطوط نمای ترسیم شده و مصالح به کار رفته در نماهای دیگر نیز بهره می گیریم.