دانشنامه ساخت و ساز

تحلیل سیستم آب رسانی در ساختمان

آب، ماده حیاتی زندگی جانداران است و بدون آب هیچ موجود زنده ای نمی تواند به زندگی خود ادامه دهد. بشر برای تأمین نیاز خود از آب، نخستین شهرها را در کنار رودخانه هایی مانند نیل، دجله، فرات و سند ساخت. در جاهایی که دسترسی به آب رودخانه نداشت و یا از نظر کمی یا کیفی جوابگوی نیازش به رودخانه نبود، برای رفع نیازهای خود اقدام به کندن چاه نمود و یا به فکر جابه جا کردن آن افتاد حفر قنات. در ایران به جز باریکه جنوبی دریای خزر، جاهای دیگرش کم آب یا بی آب است، از این رو آب بسیار ارزش داشته است. بنابراین ایرانیان در جلوگیری از هدر دادن آن کوشا بودند. ساختمان ها با کاربری های مختلف نیازمند سیستم توزیع و مصرف آب و همچنین انتقال و دفع فاضلاب هستند. در این واحد یادگیری به تشریح سیستم های متداول در این زمینه پرداخته می شود.

سیستم آب رسانی ساختمان

آب رسانی ساختمان

آب آشامیدنی، پس از آماده مصرف شدن در تصفیه خانه شهر، به وسیله پمپ هایی در لوله های اصلی شهر جریان می یابد و در نهایت به منازل یا واحد های صنعتی و تجاری می رسد. روشن است که در مسیرهای مختلف، جریان آب توسط شیر فلکه ها مهار و در شبکه توزیع می شود. انشعاب گیری از لوله اصلی انشعاب آب، قسمتی از لوله کشی آب است که بین لوله اصلی خیابان )یا کوچه( و کنتور کشیده می شود. این قسمت سهم عمده ای در حفظ بهداشت لوله کشی دارد، به همین جهت، سازمان آب اجرای این قسمت را در اختیار دارد تا با رعایت موارد فنی صحیح از آلوده شدن آن جلوگیری کند. برای جلوگیری از یخ زدگی لوله انشعاب، آن را در عمق کافی در زیر زمین نصب می نمایند. شکل ۱ ۴ جزئیات انشعاب گیری از لوله اصلی را نشان می دهد.

 

شیر انشعاب:

این شیر به منظور گرفتن انشعاب در صورت وجود جریان توسط دستگاه مخصوص تعبیه می شود و پس از انشعاب گیری این شیر روی لوله باقی می ماند. شیر پیاده رو یا شیر قطع و وصل مخروطی: این شیر در فاصله ۵۰ سانتی متری از ملک نصب می شود و توسط غلافی که بر روی آن گذاشته می شود، امکان قطع و وصل برای مأمورین شرکت های آب و فاضلاب وجود دارد.

 

شیر یک طرفه یا خودکار:

بعد از کنتور نصب می شود و برای جلوگیری از برگشت آب داخل ساختمان به لوله اصلی است تا در صورت آلوده بودن داخل ساختمان سیستم لوله کشی شهری از نظر بهداشتی ایمن شود.

 

کنتور:

وسیله ای است که مقدار آب مصرفی ساختمان را اندازه گیری می کند.

 

شبکۀ لوله کشی آب رسانی در داخل ساختمان

این شبکه بعد از کنتور شروع شده و به مصرف کننده ها ختم می شود. شامل دو قسمت عمده لوله های اصلی ) افقی ( و لوله های بالا رونده ) رایزرها ( است. لوله های اصلی در زیر زمین کشیده می شوند و لوله های بالا رونده از آن منشعب می شوند. این لوله ها توسط بست هایی، متّصل به سقف زیرزمین نگه داشته می شوند. لوله های بالا رونده ) رایزرها ( قسمتی از شبکه تأسیسات است که آب را به لوازم بهداشتی می رساند. در شکل ۲ ۴ تصویری از این لوله کشی نشان داده شده است.

سیستم آب رسانی ساختمان

شکل ۲ ۴ وسایل بهداشتی و لوله کشی ارتباطی بین طبقات قسمتی از یک ساختمان سه طبقه را نشان می دهد. ماشین لباس، سختی گیر و آب گرم کن در طبقه همکف، سینک ظرفشویی، توالت فرنگی و روشویی در طبقه اول و یک دستگاه وان، توالت فرنگی و بیده در طبقه دوم قرار دارند. لوله های آب سرد با رنگ آبی و لوله های آب گرم با رنگ قرمز مشخص شده اند.

لوله آب شهر پس از خروج از کنتور از طریق لوله اصلی وارد دستگاه سختی گیر می شود. آب خروجی از دستگاه سختی گیر با عنوان آب سرد، نرم شده و دو شاخه می شود، یک شاخه وارد آب گرم کن شده و شاخه دیگر به موازات آب گرم نرم شده خروجی از آب گرم کن به طرف وسایل بهداشتی لوله کشی می شود. برای رساندن آب به طبقات بالا از لوله های عمودی یا بالا رونده )رایزر( استفاده شده است. لوله هایی که با رنگ قهوه ای تیره و خاکستری نمایش داده شده اند مربوط به لوله کشی فاضلاب و لوله کشی هواکش هستند که در بخش مربوطه توضیح لازم ارائه خواهد شد.

در شکل ۳ ۴ نمونه دیگری از لوله کشی تأسیسات آورده شده است. لوله کشی از لوله اصلی آب انجام شده است. شامل شیر انشعاب، شیر پیاده رو، قبل و بعد از کنتور یک شیر یک طرفه نصب شده است تا در صورت نیاز امکان تعمیر یا تعویض کنتور باشد. بلافاصله بعد از کنتور یک شیر تخلیه قرار گرفته است تا در صورت لزوم با بستن شیر خروجی کنتور، آب سیستم را تخلیه نمود. پس از کنتور آب وارد دستگاه سختی گیر می شود تا در مواردی که سختی آب بیش از حد معمول باشد، سختی آن را کاهش دهد. سیستم طوری است که با باز کردن شیر کنار گذر و بستن شیر فلکۀ ورودی و خروجی دستگاه، آب می تواند بدون عبور از سختی گیر به مسیر خود ادامه دهد.

در مرحله بعد، دیگ آب گرم حرارت مرکزی، مخزن آب گرم، ماشین لباس شویی در زیرزمین، دست شویی، توالت فرنگی، ظرف شویی، ماشین ظرف شویی و شیر باغبانی در طبقه اول به لوله آب سرد وصل شده اند. اتصال به مخزن آب گرم از پایین صورت گرفته است و برای جلوگیری از برگشت آب مخزن به شبکه آب سرد از یک شیر یک طرفه استفاده شده است. لوله آب گرم خروجی از مخزن آب گرم به موازات لوله آب سرد به وسایلی که نیاز به آب گرم دارند وصل شده است. آب سرد و آب گرم، توسط لوله های بالا رونده به طبقه دوم می رسد تا در آن طبقه بین وسایل بهداشتی موجود توزیع شود.

علاوه بر لوله آب سرد و لولۀ آب برگشت آب « گرم، لوله سومی وجود دارد که لوله نام دارد. این لوله » لوله گردش آب گرم « یا » گرم از آخرین مصرف کننده هر واحد تا مخزن آب گرم کشیده شده است و در محل ورود آب سرد به مخزن آب گرم وصل می شود. وظیفه آن ایجاد گردش دائمی آب گرم بین مصرف کننده ها و مخزن آب گرم است، چه شیر مصرف کننده باز یا بسته باشد. وجود این لوله باعث می شود که با باز کردن شیر آب گرم با فاصله زمانی کمتری آب گرم از لوله خارج شود و از هدر رفتن آب جلوگیری به عمل آید. آب گرم مصرفی ساختمان توسط کویلی که در داخل دیگ قرار می گیرد تأمین می شود و در زمانی که آب مصرف نمی شود در داخل مخزن ذخیره می شود. در مسیر آب سرد به شیر باغبانی یک شیر قطع پیش بینی شده است در هوای سرد زمستان شیر بسته می شود تا از یخ زدگی آب در شیر باغبانی جلوگیری شود.

سیستم آب رسانی ساختمان

در مواردی که لوله آب سرد و یا لوله آب گرم ماشین لباس شویی، ماشین ظرف شویی، دیگ حرارت مرکزی و مانند آن وصل می شود، شیر خلأ شکن نصب شده است تا از مکش معکوس به طرف لوله کشی آب شهر جلوگیری به عمل آید. ساختمان این شیرها طوری است ک ه اگر فشار داخل لوله از فشار جو ک متر شود خود به خود باز می شود و هوا وارد لوله می گردد تا بدین ترتیب از برگشت جریان آب جلوگیری به عمل می آید.

سیستم آب رسانی ساختمان

بتن ریزی در هوای گرم ایران

 

مطالب پیشنهادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا